|
სურვილი |
|
ვხე−დავ−დე თა−ვი−სუ−ფალ−სა,
რომ ძა−ლით ვერ ა−ში−ნებ−დენ,
ვერც ნე−ბით უხ−ვევ−დენ თვალ−სა!..
მინ−და, რომ მი−სი სა−ხე−ლი
გა−ითქ−ვას ძვე−ლე−ბუ−რა−და
და მი−სიანი ყვე−ლა−ნი
ერ−თად ს−ცხოვ−რობ−დენ ძმუ−რა−და!
მინ−და, რომ მის−სა დი−დე−ბას
დამ−ღერ−დეს რუსთ−ვე−ლის ქნა−რი
და იღ−ვი−ძებ−დეს იმ ხმა−ზე
ტაშის-კვრით ხალ−ხი მძი−ნა−რი!..
მინ−და, რომ… მაგ−რამ, ეჰ, კმა−რა!
ფრთა შე−ვაკ−ვე−ცოთ სურ−ვილ−სა,
თო−რემ რა მოჰკ−ლავს უფსკ−რულ−სა
მა−მუ−ლისშ−ვი−ლის წყურ−ვილ−სა!
აკაკი წერეთელი 1880 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
