ჭორიკანა გუგული

(იგავი)

სხვა საქ−მე რომ ა−ღა−რა აქვს,
ნის−კარ−ტით ჭო−რე−ბი და−აქვს
და ბუ−დე−ში სხვებს თავ−ხე−დად
ჭორს უ−ლა−გებს კვერ−ცხთან ერ−თად.
ჭორს ჭახ−ჭა−ხის ა−დევს ფო−ნი,
არ სჭირ−დე−ბა მიკროფო−ნი,
სა−ნამ ტყის ბო−ლომ−დე გა−ვა,
ა−ი−წე−ბებს კი−დევ მრა−ვალს _
მარ−თალს, ტყუ−ილს, გა−მო−გო−ნილს,
გა−ა−ხა−რებს რამ−დენ მოც−ლილს
და ი−სე−თი უბ−რუნ−დე−ბა
მომ−გონს _ უ−ჭირს და−ჯე−რე−ბა.
ბრძე−ნი−ვით რომ მაღ−ლა წე−ლავს,
ბრ−ჭყა−ლით წაწ−ვე−ტე−ბულ ცე−რას,
იქ−ნევს გვე−ლის მაკ−რა−ტე−ლას _
მაგ წა−საჭ−რელს ძირ−ში ე−ნას,
ა−ქეთ ჭრის და ი−ქით კე−რავს,
ერთ−გან უს−მენს, სხვა−გან ზვე−რავს,
ბუზს სპი−ლო−ზე დი−დად ბე−რავს,
მო−ა−ბეზ−რა თა−ვი ყველას.

ვინც ჭო−რე−ბით მთელ ტყეს არ−თობს,
გუ−გუ−ლი−ვით რჩე−ბა მარ−ტო!

მაია მიქაია

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.