ალუბალი

ლო−ყებ−დაბ−რა−წულ ა−ლუბ−ლებს შე−ექმ−ნათ ერ−თი ა−ბა−ვი,
თით−ქოს მზეს შე−მო−ეთ−ვა−ლა სი−ტყვე−ბი შუ−ქის სა−და−რი:
სით−ბოს გიგ−ზავ−ნით მარცვ−ლე−ბო,
ლო−ყა შე−ივ−სეთ ბა−და−გით,
ხვა−ლისთ−ვის სოფ−ლის პა−ტა−რებს
გა−ა−ხა−ლი−სებთ ბა−რა−ქით.
ხვა−ლეც გა−თენ−და, გა−ა−ღო მზემ გან−თი−ა−დის სარკ−მე−ლი,
ბავშ−ვე−ბიც წა−მო−ახ−ტუ−ნა, გა−უ−ხა−ლი−სა სა−გე−ბი.
მაგ−რამ და−ხე−დეთ რა ხდე−ბა,
რა ხმა მო−ის−მის ბა−ღი−დან?
ჩი−ტუ−ნებს გაღ−ვი−ძე−ბი−ათ,
არ და−უც−დი−ათ მზისთ−ვი−სა,
შემსხ−და−რან, შე−ქუ−ჩე−ბუ−ლან, ჩა−მო−უ−ხუნძ−ლავთ ტო−ტე−ბი,
ა−ლუბ−ლებს ატ−ბა−რუ−ნე−ბენ, თა−ნაც ლა−ღო−ბენ მოლ−ხე−ნით.
მზეს მადლს უ−ქე−ბენ გულწრ−ფე−ლად,
ჟღურ−ტუ−ლით ეტკ−ბილხ−მე−ბი−ან,
ა−ლუბ−ლებს გუ−ლებს ართ−მე−ვენ,
ერთ−მა−ნეთ ესი−ტყვე−ბიან:
სოფ−ლის ბავშ−ვებ−საც ვა−წი−ლოთ, ი−სი−ნიც ე−ლო−დე−ბი−ან!
ქეთევან გარაყანიძე

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.