|
უჩა |
|
უ−ჩა დი−დი ბი−ჭი−ა,
უ−ჩასხელა ბი−ჭებ−მა
უკ−ვე კარ−გად ი−ცი−ან,
რომ უ−საფრ−თხოდ მგზავ−რო−ბას
წე−სე−ბი აქვს თა−ვი−სი,
უ−ამ−რა−ვი ნი−შა−ნი
მო−ი−გო−ნეს ა−მისთ−ვის.
ყვე−ლა გა−და−სასვ−ლელ−თან,
რო−გორც დე−დამ ურ−ჩი−ა,
უ−ჩა დინ−ჯად ჩერ−დე−ბა,
უ−ჩა გა−ნა ურ−ჩი−ა?
ე−ლო−დე−ბა გულ−დას−მით, -
ამწ−ვან−დე−ბა კა−ცუ−ნა,
უ−ჩა მა−შინ გა−დაჭ−რის
ქუ−ჩას, რო−გორ? - კა−ცუ−რად!
ა−ი, ა−სე დი−დია
უ−ჩა, ა−სე ჭკვი−ა−ნი,
ქუ−ჩა უფ−რო დი−დია
და მრა−ვალ−ნიშ−ნი−ა−ნი.
აქ წყვე−ტი−ლი ხა−ზი−ა,
იქ ი−რი−ბი ნი−შა−ნი,
ამ ნიშ−ნე−ბის შეს−წავ−ლა
მარ−თებს, მძღო−ლი ვინც ა−რი.
უ−ჩა გა−ნა მძღო−ლია?
უ−ჩა მხო−ლოდ მგზავ−რი−ა,
ფე−ხით−მო−სი−ა−რუ−ლე
და ჭკვი−ა−ნი ძა−ლი−ან.
ნათია ჯანაშია
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
