|
მუშური |
|
გლე−ხის დი−დე−ბავ, ყა−ნა−ო!
ცისკ−რის სხი−ვებ−მა შეგ−მო−სეს
და ნამ−მა გა−დაგ−ბა−ნა−ო;
დი−ლის ნი−ავ−მა დაგქ−რო−ლა,
ა−ლერ−სით გი−თხრა ნა−ნა−ო;
ჟუ−ჟუ−ნა წვი−მამ ზედ დაგკ−რა,
ა−ლერ−სით ა−გამწ−ვა−ნა−ო.
ყა−ნა−ო, გულ-ხელგაშლილო,
ქვეყ−ნის მო−კე−თევ, ყა−ნა−ო!
მოყვ−რუ−ლად შე−მოგ−სე−ვი−ვართ,
მტრუ−ლად გი−მე−ტებთ გა−ნა−ო.
გავ−მარგ−ლავთ ბალახ-ბულახსა,
გაგ−თოხ−ნით ყოველგა−ნა−ო!..
ყა−ნა−ო, და−უ−ზა−რე−ბო,
უხ−ვად მომ−ცე−მო, ყა−ნა−ო!
ზედ უფ−ლის თვა−ლი დაგ−ყუ−რებს,
შე−ნი ბა−რა−ქა ბრძა−ნა−ო;
აგ−შორ−დეს გვალ−ვა და სე−ტყვა,
მო−სავ−ლის გა−მო−ცა−ნა−ო...
ყა−ნა−ო, ოქრო-ზურმუხტო,
ყა−ნა−ო, ჩე−მო ყა−ნა−ო!
მა−ღალ−მა ღმერთ−მა ა−კურ−თხოს
სხვაც ბევ−რი შე−ნისთანაო!
აკაკი წერეთელი 1886 წ.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
