|
დათუნიას მოსაწვევი ბარათი |
|
ყვე−ლას, ყვე−ლას გე−ლით,
ხვალ ჯვარს ი−წერს ჩე−მი ბი−ჭი,
სა−ა−მა−ყო ბე−ლი.
ფიჭვ−ნარ−ში მაქვს გა−მარ−თუ−ლი
მა−მუ−ლი და სახ−ლი,
სავ−სე პან−ტით, კურ−კან−ტე−ლით,
წაბ−ლი−თა და თაფ−ლით.
ქორ−წი−ლი მაქვს არ−ნა−ხუ−ლი,
სმით და ჭა−მით, დაღ−ლით,
ო−ღონდ არ წა−მო−იყ−ვა−ნოთ
მო−ნა−დი−რე ძაღ−ლი,
ო−ღონდ არ წა−მო−იყ−ვა−ნოთ
ტყე−ში სტუმ−რად ფუტ−კა−რი,
და თუ მო−ვა, ის ნეს−ტა−რი
შინ და−ტო−ვოს, უ−თხა−რით.
ო−ღონდ არ წა−მო−იყ−ვა−ნოთ
მო−ნა−დი−რე სოფ−ლის,
და თუ მა−ინც არ და−იშ−ლის,
შინ და−ტო−ვოს თო−ფი.
თქვე−ნი კარ−გად ყოფ−ნის მე−ტი
ა−რა−ფე−რი მინ−და,
ერ−თხელ მა−ინც ვი−ქე−ი−ფოთ
უ−ჩხუბ−რად და მშვი−დად.
ჩემს სა−სახ−ლეს უღ−რან ტყე−ში
არ აწ−ვიმს, არ ა−თოვს,
თუ მეწ−ვე−ვით, გა−მა−ხა−რებთ!
მა−რად თქვე−ნი და−თო.
ნოდარ დუმბაძე
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
