გაზაფხული
ცი−დამ მა−ნა−ნის დე−ნა−სა;
ბუ−ნე−ბის გა−მოღ−ვი−ძე−ბას,
ფრინ−ველთ სა−ა−მო სტვე−ნა−სა, -
გუ−შინ მე−გო−ნა, დავ−მუნჯ−დი,
დრეს ი−სევ ვიდ−გამ ე−ნა−სა.
ყურს ვი−ღა უგ−დებს ამ დრო−სა
პი−რად ჭირს, კერ−ძო წყე−ნა−სა?!
მშორ−დე−ბა, თუ რამ ჭკვა−ზე−და
ან გულ−ზე ჟან−გი მდე−ბო−და...
გუ−ლი აძ−გერ−და სხვა−რი−გად:
ვნა−ხე, ზამ−თა−რი კვდე−ბო−და.
მტარ−ვა−ლად გა−მომც−ქი−რა−ლი
მთებ−ზე ყი−ნუ−ლი დნე−ბო−და;
და ჰა სულ-გუ−ლის სი−ცო−ცხლე
სა−მა−რი−და−მა დგე−ბო−და!
ა−ყე−ფე−ბუ−ლან ხე−ვე−ბი,
ცე−ცხლს აკ−ვე−სე−ბენ პი−რი−თა:
ვის მუ−ქა−რა−ზე მი−დი−ან,
ვის აკვ−ნე−სე−ბენ ჭი−რი−თა?
იქ−ნე−ბა მაყ−რე−ბი იყვ−ნენ,
მე−ფე მოჰყ−ვან−დეთ ლხი−ნი−თა?
კარ−თა−ნას უც−დის ა−რაგ−ვი
ვე−ფხვი ალ−მა−სის კბი−ლი−თა:
"მო−ვი−დეს, ვი−ნაც ვა−ჟი−ა!"
ადრტ−ვი−ნე−ბუ−ლა ჟი−ნი−თა.
უ−როს სცემს სალ−სა კლდე−ებ−სა,
გა−უ−მაძღ−რებ−სა ძი−ლი−თა.
ამდ−გა−რა ა−მი−რა−ნი−ცა,
კლდე−ში დაბ−მუ−ლი ჯაჭ−ვი−თა.
და−უ−ბღუ−ჯი−ა ხმლის ვა−და
მო−უ−ღა−ლა−ვის მა−ჯი−თა,
კვლავ სთე−ლავს დე−და−მი−წა−სა
თვალ-გაუწვდენის ლა−ჯი−თა;
სისხლს ი−ძევს, ვი−ნაც ტყვე−ო−ბის
გმი−რი ა−წა−მა ბა−ჟი−თა.
სა−ცა გავ−ხედ−ნებ, ყველ−გა−ნა
ზღვა მო−ვარდ−ნი−ლა მწვა−ნი−სა,
გუ−ლისა გამ−გუ−ლე−ბე−ლი,
და−მათ−რო−ბე−ლი თვა−ლი−სა.
დღეს სა−მო−თხე−ში ვნე−ტა−რობ,
დარ−დი ა−რა მაქვს ხვა−ლი−სა.
ი−ა−მაც მომ−ცა სა−ლა−მი,
დამ კვლავ ძმა იც−ნო თა−ვი−სა.
გვერდს უდ−გა დი−ა−კო−ნა−ი,
რო−გორ ა−მა−ყად ჰყვა−ვი−სა!..
მო−ნა ვარ, მო−ნა ბუ−ნე−ბის,
ღო−ნე ა−რა მაქვს და−ვი−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ვაჟა–ფშაველას სხვა ლექსები:
გაზაფხული |
გულს |
ობოლი |
მწყემსი ქალი |
ვარსკვლავი |
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს სხვების მოსმენა და მათი გადმოცემული აზრების გაგება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მარიამიინგა ქორდელი |
 |
აღმართ-აღმართაკაკი წერეთელი |
 |
დედაენალილი ნუცუბიძე |
 |
მეხანძრე სპილოელიზბარ გაბუნია |
 |
დღეობა აქვს მაჩვსნინო მზესელი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დამალული კანფეტებისოფო გასიტაშვილი |
 |
ხიდო, მოგენდე, ჩამიტყდივაჟა–ფშაველა |
 |
დილალუარა ჭანტურია |
 |
ის მიდიოდა ქუჩაში ერთიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შავი ზღვალელა ცუცქირიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ღამურააკაკი წერეთელი |
 |
მოსწავლე წიწილებიმანანა ტონია |
 |
შეჯიბრება საღორიის ტყეშინოდარ დუმბაძე |
|
არაგვსვაჟა–ფშაველა |
 |
რაც მიიწერა სოფელმანბესიკი |
