გაზაფხული
ცი−დამ მა−ნა−ნის დე−ნა−სა;
ბუ−ნე−ბის გა−მოღ−ვი−ძე−ბას,
ფრინ−ველთ სა−ა−მო სტვე−ნა−სა, -
გუ−შინ მე−გო−ნა, დავ−მუნჯ−დი,
დრეს ი−სევ ვიდ−გამ ე−ნა−სა.
ყურს ვი−ღა უგ−დებს ამ დრო−სა
პი−რად ჭირს, კერ−ძო წყე−ნა−სა?!
მშორ−დე−ბა, თუ რამ ჭკვა−ზე−და
ან გულ−ზე ჟან−გი მდე−ბო−და...
გუ−ლი აძ−გერ−და სხვა−რი−გად:
ვნა−ხე, ზამ−თა−რი კვდე−ბო−და.
მტარ−ვა−ლად გა−მომც−ქი−რა−ლი
მთებ−ზე ყი−ნუ−ლი დნე−ბო−და;
და ჰა სულ-გუ−ლის სი−ცო−ცხლე
სა−მა−რი−და−მა დგე−ბო−და!
ა−ყე−ფე−ბუ−ლან ხე−ვე−ბი,
ცე−ცხლს აკ−ვე−სე−ბენ პი−რი−თა:
ვის მუ−ქა−რა−ზე მი−დი−ან,
ვის აკვ−ნე−სე−ბენ ჭი−რი−თა?
იქ−ნე−ბა მაყ−რე−ბი იყვ−ნენ,
მე−ფე მოჰყ−ვან−დეთ ლხი−ნი−თა?
კარ−თა−ნას უც−დის ა−რაგ−ვი
ვე−ფხვი ალ−მა−სის კბი−ლი−თა:
"მო−ვი−დეს, ვი−ნაც ვა−ჟი−ა!"
ადრტ−ვი−ნე−ბუ−ლა ჟი−ნი−თა.
უ−როს სცემს სალ−სა კლდე−ებ−სა,
გა−უ−მაძღ−რებ−სა ძი−ლი−თა.
ამდ−გა−რა ა−მი−რა−ნი−ცა,
კლდე−ში დაბ−მუ−ლი ჯაჭ−ვი−თა.
და−უ−ბღუ−ჯი−ა ხმლის ვა−და
მო−უ−ღა−ლა−ვის მა−ჯი−თა,
კვლავ სთე−ლავს დე−და−მი−წა−სა
თვალ-გაუწვდენის ლა−ჯი−თა;
სისხლს ი−ძევს, ვი−ნაც ტყვე−ო−ბის
გმი−რი ა−წა−მა ბა−ჟი−თა.
სა−ცა გავ−ხედ−ნებ, ყველ−გა−ნა
ზღვა მო−ვარდ−ნი−ლა მწვა−ნი−სა,
გუ−ლისა გამ−გუ−ლე−ბე−ლი,
და−მათ−რო−ბე−ლი თვა−ლი−სა.
დღეს სა−მო−თხე−ში ვნე−ტა−რობ,
დარ−დი ა−რა მაქვს ხვა−ლი−სა.
ი−ა−მაც მომ−ცა სა−ლა−მი,
დამ კვლავ ძმა იც−ნო თა−ვი−სა.
გვერდს უდ−გა დი−ა−კო−ნა−ი,
რო−გორ ა−მა−ყად ჰყვა−ვი−სა!..
მო−ნა ვარ, მო−ნა ბუ−ნე−ბის,
ღო−ნე ა−რა მაქვს და−ვი−სა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ორივე მხარისთვის მნიშვნელოვანია სხვადასხვა აქტივობებისთვის რეჟიმის დაწესება, იქნება ეს თამაში, კვება, საჭმელი, ძილი თუ სხვ. ის არა მხოლოდ ასწავლის დისციპლინას, არამედ დაგეხმარებათ საკუთარი დროის ეფექტურად მართვაში. გარდა ამისა, თქვენ არ მოგიწევთ თქვენი შვილის კუდში დევნა ყოველწამს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მეხანძრე სპილოელიზბარ გაბუნია |
 |
დღეობა აქვს მაჩვსნინო მზესელი |
 |
ყვარლის მთებსილია ჭავჭავაძე |
 |
ბატკანილუარა ჭანტურია |
 |
ლალის მამალილადო ასათიანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ლოთინოდარ დუმბაძე |
|
სანთელიილია ჭავჭავაძე |
 |
მზარეულებინანა გასვიანი |
 |
*** (დამეკარგა ცუგა, კუდი მავთულს უგავს)ქეთევან კვიტატიანი |
 |
ანა ხარ ბროლი, ან ლალიხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ვარდიდავით მაჩაბელი |
 |
დედოფალს ანაზედბესიკი |
 |
კლდე და მდინარევაჟა–ფშაველა |
|
კახეთსვაჟა–ფშაველა |
|
რაც მიიწერა სოფელმანბესიკი |
