|
ერთმა პატარა ბეღურამ |
|
და−ლე−წა რკი−ნის გა−ლი−ა;
ა−სი პე−პე−ლა შე−ჭა−მა,
ო−რი ათა−სი კა−ლი−ა,
ა−სი ათა−სი მუხ−ლუ−ხო,
მე−რე მოს−წყურ−და წყა−ლი−ა,
შავ ზღვას და−ა−დო ნის−კარ−ტი,
შე−ის−რუ−ტა და და−ლი−ა.
მე−რე ჩემს ფი−სოს ეძ−გე−რა,
და−უბ−რი−ა−ლა თვა−ლი−ა,
ფი−სომ ი−რი−ბად გა−ხე−და,
ი−ფიქ−რა, ალ−ბათ მთვრა−ლი−ა,
თა−თი წა−არ−ტყა კე−ფა−ში:
შენთ−ვი−სო ა−რა მცა−ლი−ა!
თა−თი რომ წაჰკ−რა კე−ფა−ში,
გაქ−რა ბე−ღუ−რას კვა−ლი−ა,
ქარს გა−ა−ტა−ნა ბუმ−ბუ−ლი,
მე გად−მო−მიგ−დო ძვა−ლი−ა.
ნოდარ დუმბაძე
|
ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
