|
ყინული |
|
ბავშ−მა ნა−ხა, რომ ყი−ნუ−ლიც
მზე−ზე ბრ−ჭყვი−ა−ლებს, საწ−ვი−მარ
ღარ−ზე−და ჩა−მო−კი−დუ−ლი,
და უ−თხრა დე−დას სი−ა−მით:
"დე−დი−ლო, გე−ნაც−ვა−ლე−ო,
ე−გერ ალ−მა−სი ჰკი−დი−ა
და ა−მო−მი−ღე მა−ლე−ო."
-"მო−ი−ცა, შვი−ლო," - სთქვა დე−დამ:
"მზე კარ−გად ა−მო−ვი−დე−სო
და მა−შინ ნა−ხე, შენს ალ−მასს
ა−ბა რა მო−უ−ვი−დე−სო!.."
მართ−ლაც, გათ−ბა დღე თუ ა−რა,
წვე−თა და−ი−წყო ყი−ნულ−მა
და ი−სევ დე−დას მი−მარ−თა
პა−ტა−რამ გაკ−ვირ−ვე−ბულ−მა:
-"უ−ი−მე, დე−და, შეჰ−ხე−დე,
მოსწვე−თავს, წყლად ქცე−უ−ლი−ო!"
-"რად გიკ−ვირს, შვი−ლო? დამდნა−რა, -
თოვ−ლი−ა, გა−ყი−ნუ−ლი−ო!"
- "მე-კი ალ−მა−სი მე−გო−ნა,
ი−სე რომ ბრ−ჭყვი−ა−ლებ−და−ო, -
სთქვა გულ−და−წყვე−ტით პა−ტა−რამ:
"და მისთ−ვის მა−ხა−რებ−და−ო,"
დე−დამ მი−უ−გო: "ჰო, ხში−რად
გვა−ტყუ−ებს გა−რეგ−ნო−ბა−ო;
მი−ტო−მაც ა−რის სა−ჭი−რო
დაკ−ვირ−ვე−ბა და ცნო−ბა−ო!.."
დუტუ მეგრელი
|
ლექსები ოჯახის წევრებზე, ლექსები სწავლაზე, ლექსები ზამთარზე, ლექსები დედაზე | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
