გლეხის სიმღერა
ძირს ვა−კე, მაღ−ლა მთე−ბი−ა;
ზო−გან ხე−ვე−ბი, სხვა−გან ტყე,
კლდედ მი−ი−უ−ვა−ლი გზე−ბი−ა.
რამ−დენ−ჯერ დავ−ფიქ−რე−ბულ−ვარ,
გულ−ში−აც ცე−ცხლი მთე−ბი−ა;
სხვა−ზედ ვე−რა−ზე−და დავმდ−გარ−ვარ,
მარ−ტო ეს მი−ფიქ−რე−ბი−ა:
ღმერ−თი რო კაც−სა გა−ა−ჩენს,
თან−ვე და−უ−წერს ბედ−სა−ო,
ზოგს მის−ცემს ბა−ტო−ნო−ბა−სა,
სხვას-კი და−უხ−რის ქედ−სა−ო.
ვე−ნაცვ−ლე უფ−ლის სა−ხელ−სა,
ჩვენს დამ−ბა−დე−ბელს ღმერთ−სა−ო:
ღმერთ−მა დამ−ბა−და მუ−შა−და,
ი−მან მი−კურ−თხა მარჯ−ვე−ნა,
უნ−და ვხნა, ვთე−სო, ვიშ−რო−მო
და გა−მოვკ−ვე−ბო ქვე−ყა−ნა.
ა−ლა−ლის ოფ−ლით ნა−შონ−სა
ლუკ−მას ვსჭამ გემ−რი−ე−ლა−და:
ვი−ცი, რომ ჩე−მი შრო−მა−ა,
ჯა−ფით მო−სუ−ლი ხე−ლა−და;
და−რა−ლულს ქვა რომ მა−ჭა−მი−ო,
მო−მეჩ−ვე−ნე−ბა ქა−და−და.
ბედ−ნი−ე−რი ვარ, ოღომც-კი
ქვე−ყა−ნამ მიც−ნოს კა−ცა−და.
კა−ცი ვარ, მე−ნაც კა−ცი ვარ,
ვაჟკა−ცი ნა−მუ−სი−ა−ნი;
ცხვა−რი და ძრო−ხა ბევ−რი მყავ,
სახ−ნა−ვი სა−სუ−ქი−ა−ნი;
ზღვა−და დგა ჩე−მი ყა−ნე−ბი,
ყა−ნე−ბი თავ−თუ−ხი−ა−ნი;
სა−ქე−რეს ქე−რი მი−თე−სავ,
ქე−რია ჩა−რა−თი−ა−ნი,
სავ−სე კო−დე−ბი მიდ−გი−ა
ყველიან-კარაქიანი.
ბევრს აძ−ღებს ჩე−მი მარჯ−ვე−ნა,
მარჯ−ვე−ნა ბა−რა−ქი−ა−ნი!
უ−ფალს ა−უნ−თებ სან−თელ−სა,
გლე−ხუ−რად შე−ვეხ−ვე−წე−ბი;
ი−ცის, გლე−ხი ვარ, შე−მინ−დობს,
თუნ−დაც და−ვაკ−ლო წე−სე−ბი.
ვერთ−გუ−ლობ მამა-პაპასა,
ი−მათ−ში მიდ−გა ფეს−ვე−ბი.
სუყ−ვე−ლა თა−ვი−სი მაქ−ვის,
სხვე−ბი−სას ა−რას ვე−ხე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აჩვენეთ ბავშვს, რომ ენდობით მას და რომ მას შეუძლია დამოუკიდებლად გაუმკლავდეს სიტუაციებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ინტერნეტი ტყეშინინო მზესელი |
 |
სულიკოაკაკი წერეთელი |
 |
დათუნია დრუნჩაგივი ჭიჭინაძე |
 |
გაზაფხულივაჟა–ფშაველა |
 |
დედაენალილი ნუცუბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
პეპი გრძელი წინდაინგა ქორდელი |
 |
პატარა მეფესოფო გასიტაშვილი |
 |
ნუგეშიელენე სალარიძე |
 |
წრუწუნა და ფისოელიზბარ გაბუნია |
|
პატარა ბიჭი ვიყავიაკაკი წერეთელი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ერეკლეს სიზმარივაჟა–ფშაველა |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
 |
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
 |
კავკაზის მთები მაშუკის მთიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
