გლეხის სიმღერა
ძირს ვა−კე, მაღ−ლა მთე−ბი−ა;
ზო−გან ხე−ვე−ბი, სხვა−გან ტყე,
კლდედ მი−ი−უ−ვა−ლი გზე−ბი−ა.
რამ−დენ−ჯერ დავ−ფიქ−რე−ბულ−ვარ,
გულ−ში−აც ცე−ცხლი მთე−ბი−ა;
სხვა−ზედ ვე−რა−ზე−და დავმდ−გარ−ვარ,
მარ−ტო ეს მი−ფიქ−რე−ბი−ა:
ღმერ−თი რო კაც−სა გა−ა−ჩენს,
თან−ვე და−უ−წერს ბედ−სა−ო,
ზოგს მის−ცემს ბა−ტო−ნო−ბა−სა,
სხვას-კი და−უხ−რის ქედ−სა−ო.
ვე−ნაცვ−ლე უფ−ლის სა−ხელ−სა,
ჩვენს დამ−ბა−დე−ბელს ღმერთ−სა−ო:
ღმერთ−მა დამ−ბა−და მუ−შა−და,
ი−მან მი−კურ−თხა მარჯ−ვე−ნა,
უნ−და ვხნა, ვთე−სო, ვიშ−რო−მო
და გა−მოვკ−ვე−ბო ქვე−ყა−ნა.
ა−ლა−ლის ოფ−ლით ნა−შონ−სა
ლუკ−მას ვსჭამ გემ−რი−ე−ლა−და:
ვი−ცი, რომ ჩე−მი შრო−მა−ა,
ჯა−ფით მო−სუ−ლი ხე−ლა−და;
და−რა−ლულს ქვა რომ მა−ჭა−მი−ო,
მო−მეჩ−ვე−ნე−ბა ქა−და−და.
ბედ−ნი−ე−რი ვარ, ოღომც-კი
ქვე−ყა−ნამ მიც−ნოს კა−ცა−და.
კა−ცი ვარ, მე−ნაც კა−ცი ვარ,
ვაჟკა−ცი ნა−მუ−სი−ა−ნი;
ცხვა−რი და ძრო−ხა ბევ−რი მყავ,
სახ−ნა−ვი სა−სუ−ქი−ა−ნი;
ზღვა−და დგა ჩე−მი ყა−ნე−ბი,
ყა−ნე−ბი თავ−თუ−ხი−ა−ნი;
სა−ქე−რეს ქე−რი მი−თე−სავ,
ქე−რია ჩა−რა−თი−ა−ნი,
სავ−სე კო−დე−ბი მიდ−გი−ა
ყველიან-კარაქიანი.
ბევრს აძ−ღებს ჩე−მი მარჯ−ვე−ნა,
მარჯ−ვე−ნა ბა−რა−ქი−ა−ნი!
უ−ფალს ა−უნ−თებ სან−თელ−სა,
გლე−ხუ−რად შე−ვეხ−ვე−წე−ბი;
ი−ცის, გლე−ხი ვარ, შე−მინ−დობს,
თუნ−დაც და−ვაკ−ლო წე−სე−ბი.
ვერთ−გუ−ლობ მამა-პაპასა,
ი−მათ−ში მიდ−გა ფეს−ვე−ბი.
სუყ−ვე−ლა თა−ვი−სი მაქ−ვის,
სხვე−ბი−სას ა−რას ვე−ხე−ბი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სკოლამდელი აღზრდის მასწავლებლები განუწყვეტლივ იმეორებენ იმას, რომ დღეს ბავშვებს ნაკლებად აქვთ წარმოსახვის უნარი თამაშის დროს, ვიდრე ეს ერთი ან ორი ათეული წლის წინანდელ ბავშვებს ჰქონდათ. „უმეტესობა მათი ქმედებებისა ზედამხედველობის ქვეშ ხორციელდება“, ამბობს ჰეინსი. გამოსავალი: თქვი: „წადი, ითამაშე“. ვალდებული არ ხართ უზრუნველყოთ თქვენი შვილის ბედნიერება 24/7-ზე. აცადეთ, ცოტა მოიწყინოს. თუმცა, დარწმუნდით, რომ გასართობად გარკვეული ნივთები აქვს.
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
წყალი არ ყველა წყალიამანანა ტონია |
 |
სულიკოაკაკი წერეთელი |
 |
რუსთაველ!ალექსანდრე ორბელიანი |
 |
ბატკანილუარა ჭანტურია |
 |
დათუნია დრუნჩაგივი ჭიჭინაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საახალწლო სურათიდომენტი თომაშვილი |
 |
კატა და თაგუნიანესტან კუპრავა |
 |
ქეიფივაჟა–ფშაველა |
 |
მითხარ, ქარო!ელიზბარ გაბუნია |
 |
საქართველო იყო მათი საოცნებო სახელილადო ასათიანი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ბაკურივაჟა–ფშაველა |
 |
ბოსტნეულის ამბავიიულან ტუვიმი |
|
სიმღერავაჟა–ფშაველა |
 |
ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ილიას მოკვლის გამოაკაკი წერეთელი |
