|
ქუჩა |
|
ოც−და−ა−თი−ან წლე−ბი−სა,
გაც−ვე−თი−ლი აქვს ლან−ჩა,
დარ−ჩა კა−ნი და ძვლე−ბი
ცი−სარ−ტყე−ლე−ბის რი−გი
ზამთ−რით ა−ხა−რებს ნე−ლი.
ო, შეშ−ლი−ლი−ა ი−გი,
თუ - წი−ნას−წა−რის მთქმე−ლი?
უგ−ზო−ო−ბა−ზე ჩი−ვილს
ის−მენს ოც−ნე−ბა მწი−რი,
და ი−სევ უც−ნობ ტკი−ვილს
გრძნობს უდ−რო−ო−ბის გმი−რი.
გალაკტიონ ტაბიძე 1927
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
