დროშები ჩქარა
დრო−შე−ბი ჩქა−რა!
თა−ვი−სუფ−ლე−ბა სულს ი−სე მოს−წყურ−და,
ვით დაჭ−რილ ირ−მე−ბის გუნდს - წყა−რო ან−კა−რა...
დრო−შე−ბი ჩქა−რა!
დი−დე−ბა ხალ−ხისთ−ვის წა−მე−ბულ რა−ინ−დებს,
ვინც თა−ვი გას−წი−რა, ვინც სისხ−ლი დაღ−ვა−რა,
მათ ხსოვ−ნას ქვე−ყა−ნა სანთ−ლე−ბად ა−ინ−თებს...
დრო−შე−ბი ჩქა−რა!
დი−დე−ბა, ვინც კი−დევ გვაბრ−ძო−ლებს ი−მე−დით,
ვინც მედგ−რად დახვ−დე−ბა მტრის რისხვა-მუქარას...
გა−თენ−და! შე−ერთ−დით, შე−ერთ−დით, შე−ერთ−დით!
დრო−შე−ბი... დრო−შე−ბი... დრო−შე−ბი ჩქა−რა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ყოველ საღამოს სადილზე შეკარით „მადლიერების წრე“
რიგრიგობით ისაუბრეთ სხვადასხვა ადამიანებზე, რომლებიც გულუხვნი და კეთილგანწყობილნი იყვნენ თითოეული თქვენგანის მიმართ იმ დღეს. თან, ამ „წრეს“ თქვენვე მოუფიქრეთ სახელი. შეიძლება უცნაურად ჟღერდეს, მაგრამ ძალიან სასარგებლოა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
თვალუწვდენელი, დაუსაბამოგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მზრუნველი ნუცამანანა ქურდაძე |
 |
მარის ჯამბაზებიმზია გოგნიაშვილი |
|
სიტყვა არ წამოგცდეს, რომ შენ დაიღალე,გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
წუთისოფელი რა არი?ხალხური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
შენ გვიანდებიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
წმინდა გიორგინანა სამხარაძე |
 |
იავნანანოდარ დუმბაძე |
 |
ჭინჭარიმაია კარსელი |
 |
ქარ-წვიმაშიმარიამ წიკლაური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ბატის ჭუკი საქათმეშიმაია წიგნაძე |
 |
ციყვუნიამაია მიქაია |
 |
არსად გაქცეულა ჩვენი ჩაიდანინაზი თარგამაძე |
 |
კარიესინათია ჯანაშია |
|
ტყის ზეიმიმანანა ქურდაძე |
