მე დედიკომ მიყიდა
ეს ლამაზი კაბა.
განა არ ვარ პრინცესა?
შემომხედეთ აბა!

კარნავალი დაიწყო.
და მე მჯერა, ვიცი,
საცეკვაოდ ზეიმზე,
მოვა ჩემთან პრინცი.

მოვა და შემომახვევს
...

მე პატარა ექიმი ვარ,
და ექიმებს გვაქვს ეს წესი;
ბარბი! მოდი, მაგ ტაკოზე
გაგიკეთო უნდა ნემსი.

კარგი, ნუ შეგეშინდება,
ეს უბრალოდ არის ლექსი.
ნემსზე ტკბილი წამალია,
მოფერება და ალერსი.

- უნდა ავდგე, დედიკო,
რა ვქნა , არ მეძინება;
გესმის? - გარეთ ქარი ქრის,
ყურშა გაგვეყინება.

შემოვუშვათ, ცოდოა,
სახლში ცოტას გათბება.
თორემ გაცივდება და
სურდო დაემართება.

ყურშა, ყურშა, სადა ხარ?
...

- დედი, მითხარი, იმ ხეს,
რატომ აჭრიან ტოტებს?
- შვილო, თეთრეულს გვიხევს,
ეზოში გვიყრის ფოთლებს.

- მისი ბრალია მერე?!
დამნაშავეა ქარი.
ხე ხომ არ გვიყრის ფოთლებს,
როცა მზეა და დარი!

ჩემი პატარა ბეკეკა,
დახტის, ორფეხზე დგებაო,
ჯერ რქები არ ამოსვლია
და უკვე ირქინებაო.