|
თოვლის შვილიშვილი |
|
ხვნე−შით და−დის, წამ−ლებს ყლა−პავს.
დავ−ბერ−დი−ო, - ა−სე ამ−ბობს, -
მხნედ ვი−ყა−ვი შარ−შან ამ დროს!
სა−ჩუქ−რე−ბის დი−დი გუ−და
ძლივს ას−წი−ა, შვე−ლა უნ−და.
შუბლ−ზე ცვა−რი მო−იწ−მინ−და:
- თოვ−ლის შვი−ლიშ−ვი−ლი მინ−და!
ვასილ გულეური
|
საახალწლო ლექსები, ლექსები ზამთარზე |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
