ვაიმე, დედის ამაგსა
რო ვერ გად−ვიხ−დი, რა ვუ−ყო?
ზურგს ა−ვი−კო−დო საბ−ლი−თა?
რო ვე−რა ვზი−დო, რა ვუ−ყო?
და−ვეგ−დო დე−და−მი−წა−სა,
ქვეშკ−ნელ ჭინჭ−ვე−ლას ხმა ვუ−ყო!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ მეგობრების მხარდაჭერა სკოლის სპექტაკლებზე
ასწავლეთ ბავშვს, როგორ მხარი დაუჭიროს მეგობრებს სკოლის სპექტაკლებზე და გაახალისოს ისინი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
გახუმრებაზაქარია შერაზადაშვილი |
 |
ჭკვიანი ბაჭიაგივი ჭიჭინაძე |
 |
შეჯიბრინოდარ დუმბაძე |
|
საბაგირო გზაშოთა ამირანაშვილი |
 |
ძაღლის სულ არ მეშინიანიკოლოზ ჩაჩავა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ასე ვითვლიმანანა კაკაჩია |
 |
კოსმონავტებინინია კაპანაძე |
 |
წუწაობანუნუ ჯანელიძე |
|
*** (დედი, შეხე, ჩვენი ფისო)მანანა კაკაჩია |
 |
ცხელა ცუგასლელა ცუცქირიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
„დიპლომატი“ელენე სალარიძე |
 |
სიყმე სიბერედ ვაქციევაჟა–ფშაველა |
 |
შემოდგომალუარა ჭანტურია |
|
ერთხელც იქნება, მოვკვდებივაჟა–ფშაველა |
 |
*** (დედამ მითხრა რომ ბავშვები)ქეთევან კვიტატიანი |
