ვაიმე, დედის ამაგსა
რო ვერ გად−ვიხ−დი, რა ვუ−ყო?
ზურგს ა−ვი−კო−დო საბ−ლი−თა?
რო ვე−რა ვზი−დო, რა ვუ−ყო?
და−ვეგ−დო დე−და−მი−წა−სა,
ქვეშკ−ნელ ჭინჭ−ვე−ლას ხმა ვუ−ყო!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
აუხსენით ბავშვს, რატომ არის მნიშვნელოვანი ნივთების გაზიარება და როგორ უნდა გაიზიაროს ისინი სხვებთან.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
იუბილარიელენე სალარიძე |
 |
თხას უთხრესხალხური |
 |
ჭიანჭველას გასაჭირიგივი ჭიჭინაძე |
 |
კიკლი კიკლიმაყვალა მრევლიშვილი |
|
მამულოხალხური |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
შემოდგომა ტყეშინონა ბეჟანიშვილი |
 |
თოვლი მოგვაქვს პეშვებითნესტან კუპრავა |
 |
ლეგენდა ჭადრაკზემანანა კაკაჩია |
 |
*** (ერთი ცელქი გოგო ვარ)ნანა სამხარაძე |
 |
ნაყინიიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
გაზაფხულის სიმღერაელენე სალარიძე |
 |
რა ცაა!გალაკტიონ ტაბიძე |
 |
*** (დაპატიჟეს კუ ქორწილში)ქეთევან კვიტატიანი |
|
ელვარე და ლომფერიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
*** (თეთრი კაბა მაცვია)ქეთევან კვიტატიანი |
