ჰაერი ცივ-ნამიანი
ჩემთ−ვის აღარ-ა დღი−ა−ნი!
მას ვშო−რავ გულ-სევდი−ა−ნი,
ვის მო−ლოდ−ნა მაქვს გვი−ა−ნი!
ქუფრ-ხვევით, თვალ-ცრემლი−ა−ნი,
ა−ღა−რა სა−და ხმი−ა−ნი,
თავ-მოხრით ვნა−ხე ი−ა−ნი;
სხივ−ნი ჰკლე−ბო−დეს მზი−ა−ნი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - წერილი მეგობარს
თათულის ნაირ ადამიანებზე მინდა მოგიყვეთ. ასე მგონია, სამყაროს მთავარი ძალები მათ ძარღვებში მიედინება. ისინი ქმნიან ყველაფერს ამ ქვეყნად, რადგან რეალური ქმედება ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ჩემი ლოცვადავით მაჩაბელი |
 |
თხალუარა ჭანტურია |
 |
ეს გრიგალია სიახლისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
სიკვდილო, სიცოცხლისადახალხური |
|
ხსოვნასგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ლოკოკინანათია დაშნიანი |
 |
ხელოსანიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
ნუ მოჭრი - დარგე!ქეთევან კვიტატიანი |
 |
მომავალი ტიკტიკასოფო გასიტაშვილი |
|
ტყუპი ციკნებიიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სოლომონ მეფის ეპიტაფიაბესიკი |
 |
გოგონა კითხულობდა...მურმან ლებანიძე |
 |
ჩემი ლოცვანიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ჩემის კაცობის გვირგვინოვაჟა–ფშაველა |
|
დგება თეთრი დღეებიგალაკტიონ ტაბიძე |
