ჰაერი ცივ-ნამიანი
ჩემთ−ვის აღარ-ა დღი−ა−ნი!
მას ვშო−რავ გულ-სევდი−ა−ნი,
ვის მო−ლოდ−ნა მაქვს გვი−ა−ნი!
ქუფრ-ხვევით, თვალ-ცრემლი−ა−ნი,
ა−ღა−რა სა−და ხმი−ა−ნი,
თავ-მოხრით ვნა−ხე ი−ა−ნი;
სხივ−ნი ჰკლე−ბო−დეს მზი−ა−ნი!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, გაიგოს, როგორ აგებულია არგუმენტები და როგორ შეაფასოს მათი ლოგიკა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ბაჯბაჯა ბელინინო მზესელი |
 |
ასეთი დარი თუ იყო მაშინ?ანა კალანდაძე |
 |
ავტომანქანამაია კარსელი |
 |
ხანძრობანანოდარ დუმბაძე |
 |
ბურდღუნა დათვინიკოლოზ ჩაჩავა |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
წიგნით ფრენასოფო გასიტაშვილი |
|
ბეღურასოფო გასიტაშვილი |
 |
გაზაფხულიმანანა კაკაჩია |
 |
წელო, წელო, ახალო!ნესტან კუპრავა |
|
ჩემი უფროსი დაიკოსოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ბულბულის შურსაბესიკი |
 |
მარიამიინგა ქორდელი |
 |
საახალწლო საჩუქარიქეთევან კვიტატიანი |
 |
ვაშლი და შაქარააკაკი წერეთელი |
 |
სახლივასილ გულეური |
