გამტყორცა სოფელმა
დღე−ნი ჩემ−ნი წარვ−ლენ ბნე−ლად და ბნე−ლად!
რა−ყი−ფად შე−მექ−ნა ბე−დი−ვე ჩე−მი;
სი−ცო−ცხლეს ღა ვჰპო−ებ ძნე−ლად და ძნე−ლად!
ვინ ჰპო−ვა სოფ−ლის−გან ბედ−ნი−ე−რე−ბა?
ვინ−ცა სცნობს წყე−ულ−სა, - და−ეკრ−ძა−ლე−ბა!
უ−ნუ−გე−შოს მარ−თებს მართ−ლად ვა−ე−ბა,
სტი−რო−დეს და რბო−დეს ვე−ლად და ვე−ლად!
მიჯ−ნურ−თა−გან რა გსურს, წუთი-სოფელო,
ყო−ველ−თა მო−ლექ−სეთ დამ−დუ−მე−ბე−ლო?
ჩე−მებრ ბედ-წარსრულზედ გინდ ი−სა−ხე−ლო?!
დამს−ვი გულ-მდუღარედ, მწვე−ლად და მწვე−ლად!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოიყენეთ სიტყვიერი და არავერბალური კომუნიკაცია
ესაუბრეთ ბავშვს მშვიდად და გამოიყენეთ არავერბალური კომუნიკაცია, როგორიცაა თვალის კონტაქტი და დამამშვიდებელი შეხება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მეეზოვე ბიჭიელიზბარ გაბუნია |
 |
ლაჟვარდ ცაზე დღეა თეთრი კრავებისგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ჩემი თოფიელენე სალარიძე |
 |
მელაკუდა და იხვებილუარა ჭანტურია |
 |
ბრძენი კაციმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თვითმცლელიმარი დიერა |
 |
ნედლი თხილინანა სამხარაძე |
 |
*** (ერთს რომ ერთი მივუმატოთ)ცირა ტურაშვილი |
|
რა სევდიან ნანას ამბობს ქარიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
იის სალამინათია აბულაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
საქართველოშილადო ასათიანი |
 |
როს ვუკვირდები თავის თავს…ვაჟა–ფშაველა |
|
დგება შემოდგომაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
უსიყვარულოდგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მშვენიერთა ხელმწიფევბესიკი |
