|
ჩემს გალაკტიონს მე ვკითხე ერთხელ |
|
(ის მთვრა−ლი ი−ყო, რო−გორც ყო−ველთ−ვის):
ბა−ტო−ნო გა−ლაკ−ტი−ონ, თქვენ პირ−ვე−ლი ხართ,
დაგ−ვი−სა−ხე−ლეთ
მე−ო−რე პო−ე−ტი...
უ−ცებ ჭინ−კე−ბით გა−ევ−სო თვა−ლი
თვი−სი სი−მაღ−ლით ის ი−ყო მთვრა−ლი, სა−ქართ−ვე−ლო−ში??? ჩა−ი−ქირ−ქი−ლა
და ლო−მურ წვერ−ზე
მო−ის−ვა ბრ−ჭყა−ლი...
მურმან ლებანიძე
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
