|
ბეღურების სატკივარი |
|
ცა მრის−ხა−ნედ ჩა−მოგვც−ქე−რის,
სუს−ხი−ა−ნი ქა−რი წი−ვის;
ხან ძლი−ე−რი თოვ−ლი მო−დის,
ხან გვა−ში−ნებს თქე−ში წვიმის.
მობუზული ბე−ღუ−რე−ბი,
ხის ტო−ტებ−ზე ჩუ−მად სხე−დან;
სა−კენკს ვერ−სად შო−უ−ლო−ბენ,
მათ სატ−კი−ვარს არ−ვინ ხე−დავს.
ლუარა ჭანტურია
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
