|
შემოდგომის ქარი |
|
შე−მოდ−გო−მის ა−ვი ქა−რი,
გაყ−ვით−ლე−ბულ ხე−ებს ზვე−რავს;
გულ−ცი−ვად და უ−მო−წყა−ლოდ,
გამხ−მარ ფოთ−ლებს დაუბერავს.
ტოტები ცას შესც−ქე−რი−ან,
ფოთ−ლებს ა−წი ვინ და−ი−ცავს...
წყდე−ბი−ან და ე−ცე−მი−ან,
ამ გა−თო−შილ დე−და−მი−წას.
ლუარა ჭანტურია
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
