ხეები
ხე−ე−ბი რო−გორ მოხ−რი−ლან
ფეს−ვი უხ−მე−ბათ ალ−ბათ,
ბევ−რი ვა−რა−მის მნახ−ვე−ლი
თით−ქოს დაღ−ლილ−ნი სჩანან.
ალ−ბათ სიყ−ვა−რულს ი−თხო−ვენ
უფ−რო მეტ მზე−სა და სხივს,
ნა−კა−დუ−ლი კი გულგ−რი−ლი
ვის დარ−ჩე−ნი−ა, ვის!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ისწავლეთ მოწამვლის სიმპტომების ამოცნობა და პირველადი დახმარების გაწევა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
პეპელაალეკო შენგელია |
 |
ტყე-ველილუარა ჭანტურია |
 |
თამარ მეფე და ხონთქარიხალხური |
 |
ნაძვის ხეგიორგი ქუჩიშვილი |
|
მარტო სიო ეფერებალუარა ჭანტურია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
წიგნით ფრენასოფო გასიტაშვილი |
 |
მაინც რაოდენ დიდია დედანათია აბულაძე |
 |
კულტურული ბატკანიმანანა კაკაჩია |
 |
დაგვიზამთრდა, ჩიტუნებო!ნესტან კუპრავა |
|
მურა ამბობს..ნესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ტყის ზეიმიმანანა ქურდაძე |
 |
სად არის სათვალე?იულან ტუვიმი |
 |
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
მოგონებავაჟა–ფშაველა |
 |
ხუროილია სიხარულიძე |
