|
ხეები |
|
ხე−ე−ბი რო−გორ მოხ−რი−ლან
ფეს−ვი უხ−მე−ბათ ალ−ბათ,
ბევ−რი ვა−რა−მის მნახ−ვე−ლი
თით−ქოს დაღ−ლილ−ნი სჩანან.
ალ−ბათ სიყ−ვა−რულს ი−თხო−ვენ
უფ−რო მეტ მზე−სა და სხივს,
ნა−კა−დუ−ლი კი გულგ−რი−ლი
ვის დარ−ჩე−ნი−ა, ვის!
ლუარა ჭანტურია
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
