ცხრა ძმა ხერხეულიძე
ვი−სი−ა ცხრა ბე−და−უ−რი, ცხრა და−რახ−ტუ−ლი ვი−სი−ა?!
სა−ით წა−ვიდ−ნენ ვა−ჟე−ბი, რად მი−ა−ტო−ვეს რა−შე−ბი,
რა−შე−ბი თამაშ-თამაშა, ო−მებ−ში ნა−თა−მა−შე−ბი?!
მა−ინც ეს ერ−თი თეთ−რო−ნი რა გულ−საკ−ლა−ვად ჭიხ−ვი−ნებს,
ბედ−შა−ვო, ვი−საც ე−ძა−ხი, ვა−ი რომ ვე−ღარ ი−ხი−ლე!
ი−მი−სი სუ−ლი მტრე−დი−ვით ცა−ში გაფ−რინ−და ლა−ღა−და,
ა−ღარ გყავს შე−ნი პატ−რო−ნი, ხერ−ხე−უ−ლი−ძე ა−ღა−თანგ!
ეს მშობ−ლი−უ−რი ქა−რი−ა ჩვე−ნი ალ−გე−თის ვე−ლე−ბის
თუ სუნთქ−ვა ქარ−ბუ−ქი−ა−ნი ფა−ფა−რაყ−რი−ლი მერ−ნე−ბის?
მერ−ნე−ბო, ვე−ლურ ფლოქ−ვე−ბით მი−წა ა−მა−ოდ და−ტო−რეთ,
ა−მა−ოდ გა−ფი−ცხე−ბულ−ხართ, ა−მა−ოდ უხ−მობთ პატ−რო−ნებს,
ფო−ლა−დის ბეგ−თა−რი−ა−ნებს ბნელ−ში ა−მა−ოდ და−ე−ძებთ:
ი−სი−ნი მა−მუ−ლი−სათ−ვის მა−რაბ−დის ველ−ზე და−ეც−ნენ!
ერ−თი მათ−გა−ნი დაჭ−რი−ლი უ−ბე−ში დრო−შას მა−ლავ−და,
იწ−ვა სისხ−ლის−გან დაც−ლი−ლი... კურ−თხე−ულ ი−ყოს მა−რაბ−და!
ეს ა−წე−წი−ლი ფა−ფა−რი, თუ მშობ−ლი−უ−რი ნის−ლი−ა?
ვი−სი−ა ცხრა ბე−და−უ−რი, ცხრა და−რახ−ტუ−ლი ვი−სი−ა? —
დაწ−რი−ა−ლე−ბენ, დაძრ−წი−ან ქაფ−მო−რე−უ−ლი ლაშებით…
მხედ−რე−ბო, ა−სე უღ−მერ−თოდ რად მი−ა−ტო−ვეთ რა−შე−ბი?!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
გამოიყენეთ მშობლის კონტროლის აპლიკაციები
დააინსტალირეთ მშობლის კონტროლის აპლიკაციები, რათა შეზღუდოთ ბავშვის წვდომა შეუსაბამო კონტენტზე და აკონტროლოთ მისი ონლაინ აქტივობა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მგელი, ბატკანი და მურიანოდარ დუმბაძე |
 |
მეოცნებე აფრებითგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ქეთევან დედოფალიანა კალანდაძე |
 |
უცნაური ორთქმავალიგივი ჭიჭინაძე |
 |
დედაენასანდრო ეული |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
|
იმ ვარდისფერ ატმებს მოვიგონებ კვლავგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ანბანთ-ქებაბესიკი |
 |
კესოს ლექსიმარიამ წიკლაური |
 |
მრწამს, მარად მიწამებიავაჟა–ფშაველა |
 |
გაფრთხილებალუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სუმბული და მწირინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
ავადმყოფი მგოსანიაკაკი წერეთელი |
|
გელა და ღრუტუნალუარა ჭანტურია |
|
მომაკვდავის ფიქრებიაკაკი წერეთელი |
 |
ფალავნებიირაკლი გოგოლაური |
