ოქროსფერი ხარიხები
ცე−ცხლს გა−უ−დის ტკა−ცა−ნი,
ა−თუხ−თუხ−და თა−თა−რა,
ნიგვ−ზის გრძე−ლი მძი−ვე−ბი
სულ ოქ−როსფ−რად დაფარა.
ხარიხაზე გავ−კი−დეთ,
გვი−ხა−რი−ა პა−ტა−რებს,
მზეს შევ−ცი−ნით, გუ−ლით რომ
ჩვენს სიყ−ვა−რულს ატარებს.
მზე სხი−ვე−ბით ირთ−ვე−ბა,
ირგვ−ლივ სით−ბოს ა−რი−გებს,
ე−ფე−რე−ბა ოქ−როსფ−რად
მო−ელ−ვა−რე ხა−რი−ხებს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კრუხინოდარ დუმბაძე |
 |
ცამეტი წლის ხარგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
გაზაფხულიიოსებ გრიშაშვილი |
 |
გაზაფხულს ია ამოდისვაჟა–ფშაველა |
 |
ჩიტო-გვრიტოჯანსუღ ნიქაბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
უეცარი შეხვედრაალექსანდრე ორბელიანი |
 |
ყველას არგუნებსმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
რატომ ტირის თუთიყუშინათია ჯანაშია |
 |
ნაზი არსებალუარა ჭანტურია |
 |
არშის კლდეს ვეფხი დავკოდეხალხური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ლილეხალხური |
 |
ზურიკოელიზბარ გაბუნია |
|
ის წაიყვანა ოცნებამ მისმაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
პატარა ბიჭი ვიყავიაკაკი წერეთელი |
 |
ხუთი წლის ვარ...ელენე სალარიძე |
