|
ოქროსფერი ხარიხები |
|
ცე−ცხლს გა−უ−დის ტკა−ცა−ნი,
ა−თუხ−თუხ−და თა−თა−რა,
ნიგვ−ზის გრძე−ლი მძი−ვე−ბი
სულ ოქ−როსფ−რად დაფარა.
ხარიხაზე გავ−კი−დეთ,
გვი−ხა−რი−ა პა−ტა−რებს,
მზეს შევ−ცი−ნით, გუ−ლით რომ
ჩვენს სიყ−ვა−რულს ატარებს.
მზე სხი−ვე−ბით ირთ−ვე−ბა,
ირგვ−ლივ სით−ბოს ა−რი−გებს,
ე−ფე−რე−ბა ოქ−როსფ−რად
მო−ელ−ვა−რე ხა−რი−ხებს.
ნათია ჯანაშია
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
