საქანელა
ქარ−ზე სწრა−ფად, გა−ნა ნე−ლა
დაჰქ−რის ჩე−მი სა−ქა−ნე−ლი.
თმე−ბი ქარ−ში მიფ−რი−ა−ლებს,
კი−დევ დიდ−ხანს ვიქ−რი−ა−ლებ.
ფეხს ჯი−უ−ტად მი−წას დავკ−რავ,
ღრუბ−ლე−ბამ−დე ა−ვალ მაღ−ლა.
ველს ზე−მო−დან გად−მოვ−ხე−დავ
და ვერ ვიგრძ−ნობ დიდ−ხანს დაღ−ლას,
მაგ−რამ ამ დროს ი−ქა−ქა−ნებს
ჩა−მომჯ−და−რი იქ−ვე ბა−ბუ...
მიკ−ვირს, მე თუ დავ−ქა−ნა−ობ,-
ი−მას რო−გორ ესხ−მის თავბ−რუ?!
მზია გოგნიაშვილი
ყურადღება! შეფასების მეთოდოლოგია შეიცვალა, შეფასების გაკეთება შეუძლია მხოლოდ რეგისტრირებულ მომხმარებელს, რომელიც არის 16 წლის და უფროსი. შეფასების გასაკეთებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია
ვიდეო ლექსები
ბავშვების მიერ გაცოცხლებული მზია გოგნიაშვილის ლექსი „საქანელა“. თუ შენც გაქვს ამ ლექსის ვიდეო, გამოგვიგზავნე და გაუზიარე ის სხვებსაც!
ნახატი ლექსები
მზია გოგნიაშვილის ლექსის „საქანელას“ თემაზე, ბავშვებს მიერ შექმნილი ნახატები. თუ შენც გაქვს ამ ლექსის თემაზე რაიმე დახატული, გაუზიარე ის სხვებს!
მზია გოგნიაშვილის სხვა ლექსები:
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები თამაშზე
უფრო მცირე ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები თამაშზე
უფრო დიდი ზომის ლექსები კატეგორიიდან ლექსები თამაშზე
