სკუპ და სკუპ,
სკუპ და სკუპ,
კურ−დღე−ლი−ვით დავხ−ტუ−ნავ;
ხომ კარ−გი−ა ვარ−ჯი−ში?
შენც იხ−ტუ−ნე, და−თუ−ნავ!
ახ−ლა მერ−ცხალს ვგა−ვარ,-
მოფ−რე−ნი−ლა ბან−ზე,
ბუ−დე−ში რომ ჯდე−ბა
ფრე−თებს გა−დაშ−ლის გან−ზე.

ვე−ღარ ვხე−დავ მერ−ცხალს,
გაფ−რე−ნი−ლა ცა−ში,
ა−ბა გა−ვა−გო−ნოთ:
ტა−ში, ჩქა−რა ტა−ში!
ვი−ვარ−ჯი−შეთ ახ−ლა
ტა−ნი და−ვი−ზი−ლოთ;
რა სა−ა−მო ა−რის
გა−წუ−რუ−ლი ტი−ლო.

მაყვალა მრევლიშვილი