ბავშვის თვალები
ფა−ქი−ზი, მუ−დამ ნა−თე−ლი,
რო−გორც ტა−ძარ−ში ლოც−ვის ჟამს
გაბრ−წყი−ნე−ბუ−ლი სან−თე−ლი.
და−ე, ცი−უ−რი სიწ−მინ−დე
არ შე−ი−ლა−ხოს ა−რო−დეს,
მა−თი მარ−თა−ლი ცხოვ−რე−ბით
ქვე−ყა−ნა მუ−დამ ხა−რობ−დეს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, გააცნობიეროს, რომ შეცდომები სწავლის ნაწილია და გამოიყენოს ისინი დროის მართვის უნარების გასაუმჯობესებლად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ყვავილებილუარა ჭანტურია |
 |
წუწუნანინო მზესელი |
 |
ნამდვილი ამბავინოდარ დუმბაძე |
|
ჩემი ლოცვადავით მაჩაბელი |
 |
ჩურჩხელამზია გოგნიაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჩემო კარგო თეთრო ბატოელიზბარ გაბუნია |
 |
ცუგა-ფურცელისოფო გასიტაშვილი |
 |
დაფრინავენ ჩიტუნებინესტან კუპრავა |
 |
უცნაური ორთქმავალიგივი ჭიჭინაძე |
|
შემოდგომამ გაგვახარანესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სიზმარიაკაკი წერეთელი |
 |
პაწია მერცხალიშიო მღვიმელი |
 |
სამშობლოსდუტუ მეგრელი |
|
მზე პირს იბანსელიზბარ გაბუნია |
|
როცა დედა მოვამზია გოგნიაშვილი |
