დედის კაბა
ვერ და−ი−ო−კებს ცრემ−ლებს ჟი−ნი−ანს,
ნუ შე−გა−ში−ნებს უ−ძი−რო ღა−მეც,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
თუ გა−გი−ხუ−ნებს მე−წყე−რი ფე−რებს
და ზამთ−რის სუს−ხი მხრებ−ზე და−გა−თოვს,
გულს ნუ გა−ი−ტეხ, რა ვუ−ყოთ მე−რე,
დე−დის გუ−ლი და კალ−თა გა−გათ−ბობს.
ნუ შე−გა−ში−ნებს მე−ხი ი−ე−რით,
მე−ხი უ−ფეს−ვო ხე−ებს ე−რე−ვა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, შენ ხარ ძლი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ვინ მოგე−რე−ვა.
ჭირ−თათ−მე−ნა და დი−დი ი−მე−დი,
დე−და სი−ცო−ცხლის თვა−ლის−ჩი−ნი−ა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ხარ ბედ−ნი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეზღუდეთ თქვენი გაჯეტების გამოყენებაც, განსაკუთრებით ბავშვების თანდასწრებით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კრწანისის ყაყაჩოებილადო ასათიანი |
 |
ჩემი თოფიელენე სალარიძე |
 |
მოსვლას აპირებს წვიმაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
რეზიკონიკოლოზ იოსებიძე |
|
თქვენ გეუბნებით, ძმებო მგოსნებოლადო ასათიანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
კარგად უნდა ვისწავლოსოფო გასიტაშვილი |
 |
თამუნა, ციცო და გიამანანა კაკაჩია |
 |
ბზიკებინუნუ ჯანელიძე |
|
მეორე კლასელიმანანა კაკაჩია |
|
ლილიან ფრთებითგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
სპლიყვინატალია ნადირაშვილი |
 |
ზამთარირაფიელ ერისთავი |
 |
ქართვლის დედასილია ჭავჭავაძე |
|
არსად გაქცეულა ჩვენი ჩაიდანინაზი თარგამაძე |
 |
ვაჲ ესე დრონიბესიკი |
