დედის კაბა
ვერ და−ი−ო−კებს ცრემ−ლებს ჟი−ნი−ანს,
ნუ შე−გა−ში−ნებს უ−ძი−რო ღა−მეც,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
თუ გა−გი−ხუ−ნებს მე−წყე−რი ფე−რებს
და ზამთ−რის სუს−ხი მხრებ−ზე და−გა−თოვს,
გულს ნუ გა−ი−ტეხ, რა ვუ−ყოთ მე−რე,
დე−დის გუ−ლი და კალ−თა გა−გათ−ბობს.
ნუ შე−გა−ში−ნებს მე−ხი ი−ე−რით,
მე−ხი უ−ფეს−ვო ხე−ებს ე−რე−ვა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, შენ ხარ ძლი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ვინ მოგე−რე−ვა.
ჭირ−თათ−მე−ნა და დი−დი ი−მე−დი,
დე−და სი−ცო−ცხლის თვა−ლის−ჩი−ნი−ა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ხარ ბედ−ნი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ორივე მხარისთვის მნიშვნელოვანია სხვადასხვა აქტივობებისთვის რეჟიმის დაწესება, იქნება ეს თამაში, კვება, საჭმელი, ძილი თუ სხვ. ის არა მხოლოდ ასწავლის დისციპლინას, არამედ დაგეხმარებათ საკუთარი დროის ეფექტურად მართვაში. გარდა ამისა, თქვენ არ მოგიწევთ თქვენი შვილის კუდში დევნა ყოველწამს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ზოოპარკიინგა ქორდელი |
 |
პრანჭია ანომზია გოგნიაშვილი |
 |
ნუგეშიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ტანძიამანანა ტონია |
 |
ქრის, ქრის, ქრისგივი ჭიჭინაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბეღურა და ბავშვებილუარა ჭანტურია |
 |
პრანჭია გოგოხათუნა გულიაშვილი |
|
ხსოვნასგალაკტიონ ტაბიძე |
|
ფისოლუარა ჭანტურია |
 |
ფოთლებინესტან კუპრავა |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
ეკლიანი მეგობარიმანანა ტონია |
 |
მივიწყებული ფისოელიზბარ გაბუნია |
 |
ვინც ამ გოგოს გააცინებსმორის ფოცხიშვილი |
 |
ტანო ტატანობესიკი |
 |
თერძი მელანათია ჯანაშია |
