დედის კაბა
ვერ და−ი−ო−კებს ცრემ−ლებს ჟი−ნი−ანს,
ნუ შე−გა−ში−ნებს უ−ძი−რო ღა−მეც,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
თუ გა−გი−ხუ−ნებს მე−წყე−რი ფე−რებს
და ზამთ−რის სუს−ხი მხრებ−ზე და−გა−თოვს,
გულს ნუ გა−ი−ტეხ, რა ვუ−ყოთ მე−რე,
დე−დის გუ−ლი და კალ−თა გა−გათ−ბობს.
ნუ შე−გა−ში−ნებს მე−ხი ი−ე−რით,
მე−ხი უ−ფეს−ვო ხე−ებს ე−რე−ვა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, შენ ხარ ძლი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ვინ მოგე−რე−ვა.
ჭირ−თათ−მე−ნა და დი−დი ი−მე−დი,
დე−და სი−ცო−ცხლის თვა−ლის−ჩი−ნი−ა,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ხარ ბედ−ნი−ე−რი,
ვიდ−რე დე−და გყავს, ნუ გე−ში−ნი−ა.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
წაიყვანეთ ბავშვი ბუნებაში და ასწავლეთ დაკვირვება და ანალიზი.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ნოდარიკოს სტუმარინოდარ დუმბაძე |
 |
მეც გამიშვით სკოლაშინინო მზესელი |
 |
გიყვარდეს წიგნიალეკო შენგელია |
 |
ჩაკეტა კარიგალაკტიონ ტაბიძე |
|
კახეთის მთვარეგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მოდის ზამთარიფატმან ბოჭორიშვილი |
 |
ნედლი თხილინანა სამხარაძე |
|
წვიმაციცო ხოცუაშვილი |
|
მოგონება ჩვენი ჭალისაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ნამდვილი მეგობარილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მოით მიჯნურნობესიკი |
 |
ვანოგივი ჭიჭინაძე |
 |
გზას მოსდევს პოეტი...მურმან ლებანიძე |
 |
ადგილო კურუმ-კურუმოვაჟა–ფშაველა |
|
ზოოპარკშივასილ გვეტაძე |
