მზე-ჭაბუკ ორბელიანზედ
ალ−ვად ა−ნორჩ−ვით ა−სულ−სა,
ბნელ ბა−ი−ა−თა ბრკვი−ლო−ბა,
ბრანძვ-ბაბაჭუა, ბას−რულ−სა!
გონჯ−ნი გუ−გა−ნი გაშ−ვე−ნის
გახ−რი−ლად გვერდ−ზედ გა−სულ−სა!
და−ხე, დაღ−რე−ჯით დამ−ჩა−ჩულს,
დედ−ლუ−რის დრე−გით დას−მულ−სა!
ეშ−მაკ−სა ე−ლა−ცი−ცე−ბა,
ეს ე−და−რე−ბა ე−რო−დეს;
ვა−სი−ლის−კუ−რად ვაგ−ლა−ხი
ვე−რას ვამგ−ზავ−სეთ ვე−რო−დეს!
ზა−რიფ−სა ზა−ნა−ნო−ბა−სა
ზურ−გი ზე−ვიდ−გან ზვე−რო−დეს;
ჱე−რა−ნელთ ჱეკ−ვირ−ვე−ბო−დეს,
ჱე−სე−თი ჱეს−მის, ჱე−რო−დეს!
თბი−ლი−სად თე−მობს თხუ−ნე−ლა,
თი−თე−ბი თლი−ლებ თო−ხი−ა;
ი−კუნტ−ვის, ი−უ−ცხო−ვე−ბის,
ი−ტანჯ−ვის, ი−გოგ−რო−ხი−ა,
კუჭ−ნი, კერ−პუ−ლად კლაკ−ნილ−ნი,
კი−დი−ა კუ−ზი, კო−ხი−ა,
ლურ−ჯის ლა−შე−ბით ლაქ−ლა−ქებს,
ლო−ქი−ა, ლო−ვი ლო−ხი−ა.
მე მიკ−ვირს, მის−მა მა−მა−მა
მან−კი−თა მგზავ−სა მე−ლა−სა,
ნაკ−რუს−მან ნასკ−ვა ნა−ბღუნ−ძად:
"ნა−სავ−სო ნუ ნა−თე−ლა−სა!"
ოს−მა−ლებრ ოს−რავს ო−დით−გან,
ო−სუ−რად ორომე−ლა−სა;
პირ−ველ პრა−წი−თა პი−რე−ღო
პა−პუ−ნას პირ−სა პრ−ტყე−ლა−სა
ჟა−მებ ჟი−ო−დეს ჟი−ობ−დეს,
ჟი−ნი−ა−ნო−ბით ჟი−ობ−დეს;
რე−ბი−თა რებ−დეს, რი−ობ−დეს,
რას რო−ვებს რაკრაკ[ი]ობდეს:
სი−ბო−რო−ტი−თა სი−ო−დეს,
სი−ე სიმ−რუ−დით სტკი−ო−დეს;
ტ...სა ტანჯ−ვი−თა ტი−რო−დეს,
ტ....ცუნს ტა−ა−ტი−ო−დეს.
უ−კუღ−მარ−თობს, უგ−ლი−გარ−ჯობს,
უ−კა−ნიდ−გან უ−ცხოდ უ−ში;
ფინთ−სა, ფსვენ−სა, ფო−ლორ−ცა−სა,
ფან ფა−ლა−ებს ფი−ცხად ფუ−ში;
ქედ ქიცვია-ქამულასა
ქა−ი−მის−კენ ქო−ნან ქუ−ში;
ღა−დუ−ა−ობს, ღა−ბუ−ა−ობს
ღადარა[ი] ღა−მის ღრუ−ში.
ყელ ყვი−ცი−ან−მან, ყა−რა−მან,
ყაფ−ლა−ნი−ან−თა ყა−რა−მან,
შე−ბღუნძ−ვით შეშ−ფო−თე−ბულ−მან,
შირ−ვა−ნი−ელ−თა შა−რა−მან,
ჩა−გეს−ლილ−მან, ჩა−ბან−დულ−მან
ჩიჩვი-ჩაჩახვის ჩა−რა−მან,
ცუნ−ცუ−ლა−მან, ცა−ცუ−ა−მა,
ცუგრუმელა-ცანცარამან.
ძუნ−ძუ−ლა−ობს, ძაღ−ლუ−ა−ობს,
ძუმ−ძე−ხა−ობს, ძღარ−ბუ−ა−ობს;
წერ−წე−ტა−ობს, წა−წუ−ა−ობს,
წარბ−დუნძ−ვი−ლი წარ−ბუ−ა−ობს;
ჭე−ჭე−ლა−ობს, ჭა−კუ−ა−ობს,
ჭირ-ჭმუნვითა ჭა−ბუ−ა−ობს;
ხან ხმი−თა−ცა ხა−ხუ−ა−ობს,
ხან ხე−ლუ−რად ხარ−ბუ−ა−ობს.
ჴრინ−წი−ა−ნობს ჴრინ−კი−ა−ნობს,
ჴელ−სა ჴმა−რობს ჴდლუ−რის ჴა−ფით;
ჯი−ნობს, ჯირ−გობს, ჯორჯი-ჯდუნა,
ჯა−ლაფს ჯი−ქობს ჯორ−სა ჯაჩ−ვით;
ჰა−ი რა სა−ძა−გე−ლი−ა:
თე−მი დას−დევს უ−კან და−ფით;
ჵი სა−კი−ცხვე−ლი კაც−თა−გან,
სა−დევ−ნე−ლი მუ−დამ ლა−ფით!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, გაიგოს სხვების გრძნობები და ისწავლოს თანაგრძნობა.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ამბავს ავწერ ადრინდელსაბესიკი |
 |
იმედი საზიკაულივაჟა–ფშაველა |
 |
ბელი და სანდლებიმანანა ტონია |
|
ცხოველთა აღლუმიმანანა ტონია |
|
ლიკა და სარკემანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ნინია და ფინიამანანა ქურდაძე |
 |
ნაძვის ხეოგივი ჭიჭინაძე |
 |
ძილი არ მიჭამიანაზი თარგამაძე |
 |
რვაფეხამარიამ წიკლაური |
 |
ფისო და ბებიალუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
მნათობთადმიბესიკი |
|
კახეთსვაჟა–ფშაველა |
|
სიკვდილი გმირისავაჟა–ფშაველა |
|
„ან“-ზე სით მოხვალბესიკი |
|
ობოლივაჟა–ფშაველა |
