|
მზე-ჭაბუკ ორბელიანს |
|
ეშ−მაკთ ბუ−დე−ო, ბეჭ-მრუდეო, კერპთ სა−და−რა−ო,
არ უ−ზი−ა−ნო, კუ−ზი−ა−ნო, მა−წუნ−წა−რა−ო,
ხილ−ვად სა−ში−შო, გულ-მავიშო, გარსა-გარაო,
მე შე−ნი ქე−ბა მო−მე−ნე−ბა, არ დავ−ფა−რა−ო!
ბეჭ-მკერდი კუ−ზი და კურ−ტუ−მი გაქვს უ−კუღ−მარ−თი,
გვერ−დი, კი−სე−რი, პი−რის ფე−რი გონ−ჯათ და−ნარ−თი,
უთ−ლე−ლის კუნ−ძის შე−საგ−ვა−ნი, ვერ გა−სა−მარ−თი;
სჯობს და−ი−კარ−გო, ი−მა−ლო−დე, მო−გეს−ხას ღარ−თი!
ეს მიკ−ვირს: სახლ−ში რად გიშ−ვე−ბენ, მე−ტი−ჩა−რა−ო?
სა−მარ−თა−ლი−ა, არ ღირს ი−ყო მაგ სა−ხე−ლი−სა,
რად−გან გიწვრთ−ნი−ა სიც−რუ−ე და ქცე−ვა ძე−ლი−სა!
შენ−ნი მიჯ−ნურ−ნი ვე−ლად რბი−ან ბრო−ლის ყე−ლი−სა!
შენ−მა გა−ხეთ−ქამ, ეშ−ხი მოჰკლ−ვასთ შე−ნის წე−ლი−სა!
რა იქ−ნე−ბა რომ შე−ნის პი−რით მზე უ−და−რა−ო?
ვინც და−გი−ნა−ხავს, ა−სე ი−ტყვის: "ა−ი ჭა−ბუ−ა−ო!"
ვინ კარ−გათ [გიც−ნობს], გა−იღიმებს: "დი−დი ცრუ−ა−ო!"
ღა−მით ეშ−მაკ−სა შე−გად−რი−ან, დღი−სით: "ბუ−ა−ო!"
რა კარ−გი რამ და−ბა−დე−ბულ−ხარ! მაგ პირს "ფუ−ა−ო!"
მაგ შენ−მა სა−ხემ სი−ცო−ცხლე ხომ და−გამ−წა−რა−ო!
ბესიკი
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
