|
თებერვალი |
|
თოვ−ლი ცრემ−ლად იღვ−რე−ბა
ითვ−ლის თით−ზე დღე−ებს,
ზამ−თა−რი რომ სულს ღა−ფავს
შე−ტყო−ბი−ა ხეებს.
თოვ−ლი ტი−რის, ქა−რი წი−ვის
რო−ცა გა−დის ზამ−თა−რი,
თავს ა−მო−ყოფს მი−წი−დან
და−ზაფ−რუ−ლი ზამ−ბა−ხი.
ლუარა ჭანტურია
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
