მუხა, ია და ენძელა
მუ−ხის ძირ−ში დას−კუ−პუ−ლა
ენ−ძე−ლა და ლურ−ჯი ი−ა,
სიყ−ვა−რუ−ლით გვიმ−ზე−რენ
მათ მე−გობ−რო−ბა იცი−ან.
მუ−ხის ტო−ტი და−ი−ცავს
წვი−მი−სა და თქე−შის−გან,
თვა−ლებს კარ−გად ა−ხე−ლენ,
თანხ−მო−ბა აქვ−თო მზისგან.
ი−ა - ენ−ძე−ლას ვუმ−ღე−რით
ლექ−სებს ვუძღვ−ნით ბევრ−ზე ბევრს,
ვე−თაყვ−ნე−ბით მათ მზე−რას,
გუ−ლი ხა−ლი−სით ძგერს.
ის ა−ლა−მა−ზებს სამ−ყა−როს
ყვე−ლა ბუჩქ−სა და ხეს,
სა−ო−ცა−რი სურ−ნე−ლი აქვს,
მუ−დამ შეჰ−ხა−რის მზეს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ასწავლეთ სხვისი ემოციების ამოცნობა
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს სხვისი ემოციების ამოცნობა სახის გამომეტყველებით, სხეულის ენით და ტონის ხმით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ციყვივასილ გულეური |
 |
ზამთარიშიო მღვიმელი |
 |
საახალწლოთამარ აბაშიძე |
 |
ჩვენი ქართული - სიტყვაქარგულიიოსებ ნონეშვილი |
 |
ნინომ შიშიელენე სალარიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
საქართველოხათუნა გულიაშვილი |
 |
ახალი წელი ტყეშიმანანა კაკაჩია |
 |
დროგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
რთველიმარი დიერა |
|
ქარებს ქარობაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
შემოდგომაშიო მღვიმელი |
 |
ზამთარირაფიელ ერისთავი |
 |
ვნახე პირ-მზებესიკი |
 |
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
|
მელაკუდას სოროვასილ გულეური |
