მუხა, ია და ენძელა
მუ−ხის ძირ−ში დას−კუ−პუ−ლა
ენ−ძე−ლა და ლურ−ჯი ი−ა,
სიყ−ვა−რუ−ლით გვიმ−ზე−რენ
მათ მე−გობ−რო−ბა იცი−ან.
მუ−ხის ტო−ტი და−ი−ცავს
წვი−მი−სა და თქე−შის−გან,
თვა−ლებს კარ−გად ა−ხე−ლენ,
თანხ−მო−ბა აქვ−თო მზისგან.
ი−ა - ენ−ძე−ლას ვუმ−ღე−რით
ლექ−სებს ვუძღვ−ნით ბევრ−ზე ბევრს,
ვე−თაყვ−ნე−ბით მათ მზე−რას,
გუ−ლი ხა−ლი−სით ძგერს.
ის ა−ლა−მა−ზებს სამ−ყა−როს
ყვე−ლა ბუჩქ−სა და ხეს,
სა−ო−ცა−რი სურ−ნე−ლი აქვს,
მუ−დამ შეჰ−ხა−რის მზეს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შეზღუდეთ თქვენი გაჯეტების გამოყენებაც, განსაკუთრებით ბავშვების თანდასწრებით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მეეზოვე ბიჭიელიზბარ გაბუნია |
 |
მუმლი მუხასაოხალხური |
 |
გიგის და დათას წერილი ცასნათია ჯანაშია |
 |
მზეო თიბათვისაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
შემოდგომამურმან ლებანიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მიხო ბიჭი ზოოპარკშიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
*** (რატო სტირი, ჩემო ნინო)მანანა კაკაჩია |
 |
მზეს უღიმის იალუარა ჭანტურია |
|
ონავრებიმანანა კაკაჩია |
 |
ჩიჩილაკიმარიამ წიკლაური |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
მუდარავაჟა–ფშაველა |
|
იმედი საზიკაულივაჟა–ფშაველა |
 |
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
 |
იაშიო მღვიმელი |
|
მალე ფერგადაშლილიგალაკტიონ ტაბიძე |
