|
დღეობა |
|
იქ−ნე−ბა დი−დი ღრე−ო−ბა.
უკ−ვე დღე ა−რის მე−სა−მე
და−ნებს და ჩანგ−ლებს ლე−სა−ვენ,
ჩა−მოვ−ლენ, რო−გორც სვა−ვე−ბი,
მში−ე−რი ნა−თე−სა−ვე−ბი,
ვე−ღარ გიშ−ვე−ლით ვე−რა−ფერს,
გა−და−სანს−ლა−ვენ ყვე−ლა−ფერს.
ვა−რი−კე−ბო და ტა−ხე−ბო,
კა−რებს გა−გი−ღებთ ახ−ლა−ვე,
ვნა−ხოთ, მში−ე−რი სტუმ−რე−ბი
რას შე−ჭა−მენ და დახ−რა−ვენ.
ო−ღონდ ზეგ დი−ლით დაბ−რუნ−დით,
ვა−რი−კე−ბიც და ტა−ხე−ბიც,
ხომ ი−ცით, თქვე−ნი გუ−ლისთ−ვის
რა მაგ−რად გა−ვი−ლა−ხე−ბი!
ნოდარ დუმბაძე
|
ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე, გულუბრყვილო პატარები | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
