თვლაც ვი−ცი და ან−გა−რი−შიც
ა−რასდ−როს არ მეშ−ლე−ბა,
ხტუნვა_თამაშზე ფიქ−რე−ბით
ხე−ლი არ შემეშ−ლე−ბა.

დილით ად−რე წა−მოდ−გო−მა,
არც მე არ მე−ზა−რე−ბა,
ჩე−მი ჩან−თის ჩა−ლა−გე−ბა
კი არ დამე−ზა−რე−ბა.

წიგნებიც და რვე−უ−ლე−ბიც,
კოხტად,სუფთად მექ−ნე−ბა,
აჯა_ბაჯა ნა−ხა−ტე−ბით
ერ−თიც არ აჭრელდება.

ჰოდა,ბარემ მეც გა−მიშ−ვით,
იმ მად−ლი−ან სკო−ლა−ში,
ყვე−ლას უნ−და გა−ვა−გო−ნო,
სწავ−ლა ა−რის მო−და−ში!