მეოცნებე მფრინავი
სი−ცხე−ში ხე−თა ჩრდი−ლე−ბი,
გა−და−წყვი−ტა რომ იქ დაჯ−დეს,
ის−წავ−ლოს გაკ−ვე−თი−ლე−ბი.
წიგ−ნე−ბი სკამ−ზე და−ა−წყო,
წინ კი რვე−უ−ლი და−ი−დო,
სა−წე−რიც მო−ი−მარჯ−ვა და...
მაგ−რამ ფიქ−რებ−მა წა−ი−ღო.
ნატ−რობს პა−ტა−რა მოს−წავ−ლე,
რომ გა−მო−ვი−დეს მფრი−ნა−ვი,
უ−ნი−ფორ−მი−თა ი−ა−როს,
და ჰყავ−დეს მას თვითმფრი−ნა−ვი,
ცა−ში, ღრუბ−ლებ−ში ა−ჭე−ნოს,
ის რკი−ნის ცხე−ნი ტი−ა−ლი,
ცის კა−ბა−დონ−სა რომ მიწვ−დეს,
ქრო−დეს, რო−გორ−ცა ნი−ა−ვი.
ღრუ−ბე−ლი ხე−ლით გა−ფან−ტოს,
და შე−ე−გე−ბოს მზის სხივ−სა,
თქვენ შე−გიძ−ლი−ათ გაფ−რინ−დეთ!-
პე−ტოს ბინდ ბუნდ−ში ეს−მი−სა.
ბავშვ−მა თვა−ლე−ბი მი−ლუ−ლა,
ი−სევ ი−ძა−ლეს ფიქ−რებ−მა,
და იც−ნე−ბებ−მა და−ფა−რეს,
ვი−თარ−ცა თოვ−ლის ფიფ−ქებ−მა.
მას და−ა−ვი−წყდა ყო−ვე−ლი,
მა−თე−მა−ტი−კა და ქარ−თუ−ლი,
ცა−ში ფრენს ბავშ−ვი უფრ−თო−და,
პე−ტო ი−სე−ა გარ−თუ−ლი.
მე−რე კი ხვრი−ნიც გა−ის−მა,
იმ მე−ოც−ნე−ბე ბი−ჭი−სა,
ეხ−ლა სე−ირ−საც ვუც−ქი−როთ,
მას−თან მუ−რი−ა მი−დი−სა.
და და−ით−რი−ა ლეკ−ვუ−ნამ,
და−ვა−ლე−ბე−ბის რვე−უ−ლი,
მსწრაფლ გა−მო−ფხიზლ−და მოს−წავ−ლე,
ოც−ნე−ბე−ბის−გან ძლე−უ−ლი.
მუ−რი−ას წიხ−ლი მი−არ−ტყა,
ძლივს წა−აგ−ლი−ჯა რვე−უ−ლი,
ბურ−დღუ−ნებს გაბ−რა−ზე−ბუ−ლი,
ძი−ლის−გან გო−ნა−რე−უ−ლი.
ლეკვ−მა კი მორ−თო წკავ-წკავი,
გა−იქ−ცა ბა−ღის კუ−თხე−ში,
იქ ბა−ყა−ყიც ა−ყი−ყინ−და,
იქ−ვე დიდ მწვა−ნე გუ−ბე−ში.
უ−თხრეს: ის−წავ−ლე პა−ტა−რავ,
ჯერ ი−კი−თხე და წე−რე−ო,
და თუ გა−მოხ−ვალ ნას−წავ−ლი,
კიც გაფ−რინ−დე−ბი მე−რეო.
შერ−ცხვა პე−ტი−კოს, ეგ ი−ყო,
მი−სი ოც−ნე−ბის ფი−ნა−ლი,
შეჰ−ფი−ცა კარ−გად ის−წავ−ლოს,
და გა−მო−ვი−დეს მფრი−ნა−ვი.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს, როგორ გამოხატოს და მართოს თავისი ემოციები ჯანსაღად.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები კატეგორიიდან გულუბრყვილო პატარები
 |
დამნაშავე ბურთიმანანა ტონია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები კატეგორიიდან გულუბრყვილო პატარები
 |
ავადმყოფინოდარ დუმბაძე |
 |
„საპატიო მიზეზი“შოთა ამირანაშვილი |
|
ოჰ, ეს ტელევიზორიშოთა ამირანაშვილი |
|
მარკეტშიმანანა ტონია |
 |
თაფლის ქურდიიოსებ ციცქიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები კატეგორიიდან გულუბრყვილო პატარები
|
მანანას წერილინოდარ დუმბაძე |
|
მკვეხარა მხატვარიმანანა ტონია |
