მავნებლები

ფოთ−ლის ხო−ჭო ხო−ჭოლავამ,
მატლს და−უ−წყო დი−დი და−ვა,

ამ ჩემს ვაშლ−ში რომ შეძ−ვე−რი,
ჩქა−რა გა−რეთ გა−მოძ−ვე−რი!
ეგ ვაშ−ლის ხე, სულ ჩე−მი−ა,
ნა−ყო−ფი თუ ფოთ−ლე−ბი−ა,

მატ−ლი ვაშლ−ში გა−ი−ნა−ბა,
სად წა−ვი−დე მე−ო ა−ბა?

სა−დაც გინ−და წა−დი ჭი−ავ,
ჭიშ−კა−რი−ა შენთ−ვის ღი−ა.
ეს ხე−ე−ბი და ეს ბა−ღი,
ი−ცო−დე, რომ სულ ჩე−მი−ა.

შენ თუ მხო−ლოდ ერთ ვაშლს ჭა−მო,
მე, მთელ ბაღ−სა გადავჭა−მო.

მატლს მართ−ლაც რომ შე−ე−შინ−და,
ხო−ჭოს მე−გო−ბა−რიც ახლ−და,
ის−კუ−პა და ი−მათ ჩუ−მად,
ხის მერქ−ნის ქვეშ გადასახლ−და.

ხო−ჭოებმა რად−გან თა−ვი,
მარ−ტოდ მარ−ტო და−ი−გუ−ლეს,
შე−ე−სივ−ნენ მწვა−ნე ფოთ−ლებს,
მატ−ლი უ−ჭამს ხე−ებს გუ−ლებს.

სას−წა−უ−ლი ხდე−ბა ბაღ−ში,
აშ−რი−ალდ−ნენ მტი−რალ ხე−ნი,
მავ−ნებ−ლე−ბი შე−ე−სი−ათ,
დათვ−ლი−ლი აქვთ ბედ−შავს დღე−ნი,

ცოდ−ვა მად−ლის გან−კი−თხვა−ა,
ტო−ტებს ხრი−ან, მი−წას დე−ბენ,
მღრღნე−ლე−ბი კი მუ−შა−ო−ბენ,
თა−ვის საქ−მეს ა−კე−თე−ბენ.

სულ გა−ძარც−ვეს ხის ფოთ−ლე−ბი,
და−ა−ჩი−ნეს თვი−სი და−ღი,
ა−ბა სად ხართ, მი−ეშ−ვე−ლეთ,
ხმე−ბა, ჭკნე−ბა ჩვე−ნი ბა−ღი.

სი−ომ ნაზ−მა, სა−ა−მურ−მა,
მე−ცხალს ყურ−ში უ−ჩურ−ჩუ−ლა,
ხო−ჭო-ჭია ბაღს ახ−მობს და,
მი−ვეშ−ვე−ლოთ წი−თელ−გუ−ლა.

მე−რე ტყის−კენ გა−იქ−რო−ლა,
და კო−და−ლა ნა−ხა სი−ომ,
ბაღს ჭი−ე−ბი შე−ე−სი−ა,
ჩქა−რა ი−ქეთ წა−მო−დი−ო.

იმ ად−გილ−ზე გაჩნდ−ნენ მყის−ვე,
გრძელ−ნის−კარ−ტა და მერ−ცხა−ლი,
გა−და−სანს−ლეს მავ−ნებ−ლე−ბი,
მო−ი−ხა−დეს თვი−სი ვა−ლი.

ვა−ლი ჩვენ გვაქვს, თქვეს ხე−ებ−მა,
რომ გვა−შო−რეთ მტე−რი ა−ვი,
და მად−ლო−ბის ნიშ−ნად მხსნე−ლებს,
და−უ−ხა−რეს დაბ−ლა თა−ვი.
მანანა ტონია

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.