|
ხუთი წლის ვარ... |
|
ო−თხის ვა−რო, გვიმტ−კი−ცებს,
გა−ჯი−უტ−და, არ გვი−ჯე−რებს,
დე−და−საც კი ი−ფი−ცებს.
- ტყუ−ილ−ზე რომ ი−ფი−ცე−ბი,
არ გრ−ცხვე−ნი−ა, რე−ზიკო? -
ეს ანდ−რი−ა გა−უბ−რაზ−და,
ცო−დო−ა−ო, დე−დი−კო.
- კარ−გი, მა−შინ ხუ−თისა ვარ...
და−უ−ჯე−რა უფ−როს ძმას,
უკ−ვე ა−ღარ ჭირ−ვე−უ−ლობს,
რო−ცა, ვინ−მე უ−ლო−ცავს.
სა−ღა−მოს კი გაგ−ვი−ცხა−და,
- ხუ−თი წლის ვარ,მართლაო,
არც ტყუ−ილ−ზე და−ვი−ფი−ცებ,
ჩემს დე−დი−კოს ახ−ლა−ო.
ელენე სალარიძე
|
გულუბრყვილო პატარები | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
