მერის თვალებით
და−ხუ−რუ−ლი−ა გუ−ლი, რო−გორც სა−კა−ნი რა−მე.
თით−ქო უმ−ძი−მეს კა−რებს კუპ−რის და−ე−დო ლუ−ქი,
გულ−ში ვერც ზე−ცა ა−ტანს, ვერც სი−ხა−რუ−ლის შუ−ქი.
გა−უ−და−ბურ−და ჩე−მი ყოფ−ნის ყო−ვე−ლი წა−მი,
ეს რამ−დე−ნი−მე დღე−ა და რამ−დე−ნი−მე ღა−მე.
ოჰ, მო−მე−ცა−ლეთ, კმა−რა! მხო−ლოდ სიკვ−დი−ლი მინ−და,
არც პო−ე−ზი−ა მატკ−ბობს, არც მე−გობ−რო−ბა წმინ−და.
ეს რამ−დე−ნი−მე დღე−ა და რამ−დე−ნი−მე ღა−მე -
არე-მიდამოს შხა−მავს ღრმა მწუ−ხა−რე−ბის შხა−მი.
ჩა−მო−ი−ბუ−როს ზე−ცა, მი−სიც ა−ღა−რა მჯე−რა -
მე−რის თვა−ლე−ბით ი−გი ვერ გაბრ−წყინ−დე−ბა, ვე−რა!
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
მიეცით ბავშვს საშუალება, გამოხატოს თავისი შემოქმედებითობა ხატვით, წერით, მუსიკით ან სხვა ხელოვნებით.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა პატარებისთვის)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მრწამს, მარად მიწამებიავაჟა–ფშაველა |
 |
ცხვარი და ბეკეკალუარა ჭანტურია |
 |
სახლობანანოდარ დუმბაძე |
 |
ზამთარიედუარდ უგულავა |
 |
გამოცოცხლებაგალაკტიონ ტაბიძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ბაჭიაცირა ტურაშვილი |
 |
ჩამობარდნა თეთრად ტყეშინესტან კუპრავა |
|
გაზაფხულის მახარობლადლუარა ჭანტურია |
 |
ზარმაცის ეჭვითამარ ჭეიშვილი |
|
კურდღელილუარა ჭანტურია |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ცრემლთა მდინარებესიკი |
 |
წუხელის ბიჭი დაბადებულაანზორ აბულაშვილი |
 |
გუთნის დედაილია ჭავჭავაძე |
 |
როცა დედა მოვამზია გოგნიაშვილი |
|
1795 წლის სახსოვრადვაჟა–ფშაველა |
