|
მოგონება ჩვენი ჭალისა |
|
მე მა−გო−ნებ−და გო−რებს შო−რე−ბელს,
ფშან−ში ლან−დი−ვით დასც−ქე−როდ−ნენ ხე−ნი
ბინ−დის მე−გო−ბარს მოუშო−რე−ბელს.
ცამ მო−გო−ნე−ბა გა−დუ−ხა−ლი−სა
მას, ვი−საც სწამ−და ღა−მის ფე−რე−ბი,
ეს ი−ყო ქა−რი ჩვე−ნი ჭა−ლი−სა
და შე−მოდ−გო−მის ჩა−ლის−ღე−რე−ბი
გალაკტიონ ტაბიძე 1925
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
