|
სპილო |
|
ნა−ნა, გი−გი, კა−ხა,
ნა−ხეთ! -სპი−ლო ბა−ნა−ობს,
კა−ხამ და−ი−ნა−ხა.
უ−შამ−პუ−ნოდ, უ−საპ−ნოდ?-
ა−ტი−ტინ−და გი−გი,
ან ჯაგ−რი−სის გა−რე−შე,
რას და−ი−ბანს ი−გი?
ვინ−მეს ე−ძებს სა−წყა−ლი,
აბ−რი−ა−ლებს თვალ−სა,
ირგვ−ლივ არ−ვინ ა−რა ჰყავს,
ვინ და−უს−ხამს წყალ−სა?
ჭყუმ−პა−ლა−ობს ალ−ბა−თო,
მშვი−დად ამ−ბობს ნა−ნა,
მოხ−მა−რე−ბის გა−რე−შე,
თვით და−ი−ბანს გა−ნა?
კა−ხაც ფიქ−რობს - ვერ შეძ−ლებს,
ნა−ნაა მარ−თა−ლი,
სპი−ლომ, ჩუ−მად ხორ−თუმ−ში,
და−ი−გუ−ბა წყა−ლი,
ყუ−რებს რო−გორ და−ი−ბანს,
რომ ა−რა აქვს ხე−ლი?
ცივ წყალ−ში რად ჩამდგა−რა,
არ ასტ−კივ−დეს ყე−ლი.
მე−რე, თავ−ნე−ბო−ბისთ−ვის,
მთლად გაჰ−კი−ცხეს სპი−ლო,
სთქვეს, რომ ზან−ტი ვინ−მე−ა,
ძლი−ერ სა−სა−ცი−ლო.
გა−ი−გო−ნა ცხო−ველ−მა,
ყუ−რი მო−ი−ქა−ვა,
ბავშ−ვებს წყა−ლი შე−ას−ხა,
ყვე−ლა ა−ბა−ნა−ვა,
სახ−ტად დარჩ−ნენ, უკ−ვირთ,
და ფიქ−რო−ბენ გულ−ში,
სპი−ლოს ხორ−თუ−მის ნაცვ−ლად,
გა−მობ−მი−ა დუ−ში?
მანანა ტონია
|
ლექსები ცხოველებზე, ფრინველებზე |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
