ალვები თოვლში
ივ−ლი−სის−ფე−რი ყინ−ვის თა−სე−ბით!
სი−თეთ−რე შვე−ნის მა−ღალ მწვერ−ვა−ლებს,
ვით სასძ−ლოს ფარ−ჩა და ალ−მა−სე−ბი.
მოკ−რი−ა−ლე−ბულ ჰა−ერ−ში ო−დეს
გულ−ცი−ვად ბრ−წყი−ნავს ფარ−ჩა ნა−თე−ლი,
ოჰ, ნე−ტა−ვი არ შეირხეო−დეს
გა−დაზ−ნე−ქი−ლი სიზმ−რე−ბის წე−ლი!
მკრთა−ლი ვარ−დე−ბი დასც−ვი−ვა ხე−ლებს,
ჩა−მო−იშ−ლე−ბა შუ−ქი - პირ−ბა−დე
და უც−ნობ რა−მის შორ სა−კურ−თხე−ველს
უნ−და ვუხ−მობ−დე გან−თი−ა−დამ−დე.
დგას გა−ყი−ნულ−თა ოც−ნე−ბათ კრე−ბა:
მთა თეთ−რი, რო−გორც მა−ღალი რა−ში...
და უჩ−ვევ ნა−თელს ე−ა−ლერ−სე−ბა
ჩვე−ულ სი−ცი−ვის მძი−ნა−რე−ბა−ში.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, მიიღოს მონაწილეობა მოხალისეობრივ საქმიანობაში, რათა ის დაეხმაროს სხვებს.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
ავადმყოფინოდარ დუმბაძე |
 |
იმერეთსვაჟა–ფშაველა |
 |
შორიდგანალექსანდრე ორბელიანი |
 |
სატრფოვ, მახსოვს თვალნი შენნინიკოლოზ ბარათაშვილი |
|
შევიშრობ ცრემლსა, ჭირთ მანელებელსნიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
თოვლის თეთრი ფანტელიცირა ტურაშვილი |
|
*** (ერთს რომ ერთი მივუმატოთ)ცირა ტურაშვილი |
 |
ბუნებაანა ნოდარიძე |
 |
არ შეგვეშნდეს დიდი დაღმართისნანა სამხარაძე |
 |
ინა და ბებონუნუ ჯანელიძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ეფემერაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბატკანილუარა ჭანტურია |
|
მე შენი ტრფობით ვერ გავძეხვაჟა–ფშაველა |
 |
საქართველოო ლამაზოანა კალანდაძე |
 |
ტკბილი - კბილი?მანანა ტონია |
