ალვები თოვლში
ივ−ლი−სის−ფე−რი ყინ−ვის თა−სე−ბით!
სი−თეთ−რე შვე−ნის მა−ღალ მწვერ−ვა−ლებს,
ვით სასძ−ლოს ფარ−ჩა და ალ−მა−სე−ბი.
მოკ−რი−ა−ლე−ბულ ჰა−ერ−ში ო−დეს
გულ−ცი−ვად ბრ−წყი−ნავს ფარ−ჩა ნა−თე−ლი,
ოჰ, ნე−ტა−ვი არ შეირხეო−დეს
გა−დაზ−ნე−ქი−ლი სიზმ−რე−ბის წე−ლი!
მკრთა−ლი ვარ−დე−ბი დასც−ვი−ვა ხე−ლებს,
ჩა−მო−იშ−ლე−ბა შუ−ქი - პირ−ბა−დე
და უც−ნობ რა−მის შორ სა−კურ−თხე−ველს
უნ−და ვუხ−მობ−დე გან−თი−ა−დამ−დე.
დგას გა−ყი−ნულ−თა ოც−ნე−ბათ კრე−ბა:
მთა თეთ−რი, რო−გორც მა−ღალი რა−ში...
და უჩ−ვევ ნა−თელს ე−ა−ლერ−სე−ბა
ჩვე−ულ სი−ცი−ვის მძი−ნა−რე−ბა−ში.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
დაეხმარეთ ბავშვს, ისწავლოს დადებითი რამის თქმა საკუთარ თავზე, როდესაც ბრაზდება.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ცეკვებოდა ხეეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
მამლაყინწალუარა ჭანტურია |
 |
სატრფოვ, მახსოვს თვალნი შენნინიკოლოზ ბარათაშვილი |
 |
დროშები ჩქარაგალაკტიონ ტაბიძე |
|
დაღლილ წამწამთ ქვეშგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ფისონოდარ დუმბაძე |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
გიორგი და გირშელიმანანა კაკაჩია |
 |
მოწვევა სწავლაზეიაკობ გოგებაშვილი |
 |
შიშინანა გასვიანი |
 |
ენძელახათუნა გულიაშვილი |
|
დამქროლა ქარმან სასტიკმან, თან წარმიტანა ყვავილინიკოლოზ ბარათაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
პოეტიაკაკი წერეთელი |
 |
ვის რა აჩუქა თოვლის პაპამვასილ გულეური |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
|
ღამურააკაკი წერეთელი |
|
შემოდგომის სურათიხათუნა გულიაშვილი |
