|
სხივი და წყარო |
|
თავს დასც−ქე−რის ცა კრი−ა−ლა,
ირგვ−ლივ ველ−თა ნო−ხე−ბი−ა;
გვი−რი−ლებს და ყო−ჩი−ვარ−დებს,
სხი−ვი ყელ−ზე მოხვევია.
წყაროს წყა−ლი ბუტ−ბუ−ტებს და
მწვა−ნე ფოთ−ლებს ჩუ−მად სტუმ−რობს...
მთი−დან ჩა−მო−ტა−ნილ ამ−ბებს,
უ−ჩურ−ჩუ−ლებს სა−ი−დუმ−ლოდ.
ლუარა ჭანტურია
|
ლექსები ბუნებაზე |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
