|
ისევ ოცნება და სიყვარული |
|
მიყ−ვარ−და, რო−გორც დი−კენ−სის გმი−რებს,
ცე−ცხლთან ღვი−ნის სმა და გა−ფიქ−რე−ბა -
რომ გულ−ში ცე−ცხლი არ გა−გიქ−რე−ბა.
მრა−ვა−ლი ფიქ−რი მას შემ−დეგ ახ−და,
ვნე−ბის ის−რებ−მა და−ცხრი−ლეს გუ−ლი,
ი−სევ მა−ი−სი მშვე−ნი−ერ ბაღ−თა,
ი−ყავ ოც−ნე−ბა და სიყ−ვა−რუ−ლი.
გალაკტიონ ტაბიძე 1927
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
