ჭაღარა
ძნე−ლი ყო−ფი−ლა ჭა−ღა−რა...
ვე−ღარ გაჰ−კი−ვის თა−მა−მად
ჩე−მი და−ფი და ნა−ღა−რა.
გუ−ლი არ იშ−ლის გუ−ლო−ბას,
მაგ−რამ ვერ მოს−დევს ძალ-ღონე!..
ვარ ბევ−რი “ვაის” მნახ−ვე−ლი
და ბევ−რი “უის” გამ−გო−ნე.
ა−მევ−სო გუ−ლი წვეთ-წვეთად
ნაღ−ვე−ლი−თა და შხა−მი−თა,
ი−სე, ვით სა−უ−კუ−ნე−ბი -
სხვა−დასხ−ვა მრა−ვალ წა−მი−თა.
მაშ რა−ღად მინ−და სი−ცო−ცხლე
მე, აწმყო-გამწარებულსა,
თუ, ვი−საც ვეტრ−ფი, ვინც მიყ−ვარს,
ვხე−დავ მას ა−ოხ−რე−ბულ−სა?
მაგ−რამ ი−მე−დი, ცის ნი−ჭი,
რომ გა−მი−ელ−ვებს გლახ-გულსა,
თა−ვი ტა−რი−ელ მგო−ნი−ა,
ოც−ნე−ბით გა−რე−მო−ცულ−სა.
ვუხ−მობ ფრი−დონს და ავ−თან−დილს,
მხა−რი მხარს მივ−ცეთ, ხე−ლი ხელს,
ნესტან-დარეჯან ქა−ჯებს ჰყავს,
მო−ე−ლის ტურ−ფა გა−მომხს−ნელს!
რა ვუ−ყოთ, თეთ−რი მე−რი−ოს!?
სისხ−ლით შევ−ღე−ბავ ჭა−ღა−რას
და სულ სხვა ხმა−ზე და−ვუკ−რავ
ამ ჩემს დაფ−სა და ნა−ღა−რას.
მაგ−რამ ვა−ი−მე, რომ ეჭ−ვი
მო−უგ−ზავ−ნი−ა ჯო−ჯო−ხეთს:
მაც−დურ სარ−კე−ში მა−ხე−დებს,
ოც−ნე−ბას მიკ−ლავს... გულს მი−ხეთქს!..
ამ−ბობს: “ფრი−დონ და ავ−თან−დილ
ჯერ ვერ გა−დიხ−დის ომ−სა−ო!...
და შენც ტა−რი−ელს მოჰ−გავ−ხარ
ი−სე, ვით კა−ტა ლომ−სა−ო”.
მარ−თა−ლი ა−რის, მაგ−რამ რა?
რისთ−ვის დავ−კარ−გო ი−მე−დი?
გმირს წინა-უძღვის ყო−ველთ−ვის
უძ−ლუ−რი წი−ნა−მორ−ბე−დი!..
ა−რა! აყ−ვავ−დეს ი−მე−დი!...
გულს ვერ გა−მი−ტეხს ჭა−ღა−რა!..
გმი−რებს უ−ძა−ხის... უ−ყი−ვის
ჩე−მი და−ფი და ნა−ღა−რა!..
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
ქვეყნის ნებისმიერ სკოლამდელი აღზრდის საკლასო ოთახში ნახავთ, რომ ბავშვები წყნარად ზიან წრის გარშემო, ხელს იწევენ სანამ რამეს იტყვიან, ერთმანეთს გადასცემენ ხელსახოცებს და საჭმელს. ისმის კითხვა: როგორ აღწევენ ამას მასწავლებლები? როგორ შეუძლიათ მათ ნებაყოფლობით მართონ 4 წლამდე ასაკის რამდენიმე ბავშვი ერთად? არ არსებობს საიდუმლო ფორმულა, თუმცა, არსებობს რამდენიმე რჩევა
ანი კაპანაძის ბლოგი - დაწყებითი კლასის მასწავლებელი
„მასწავლებელი - ზოგჯერ უშვილო,მაგრამ ათასი ბავშვის მშობელი” პირველად რომ წავიკითხე იოსებ ნონეშვილის ლექსი, „მასწავლებელი” საოცა...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
საქართველოო ლამაზოანა კალანდაძე |
 |
დედოფალს ანაზედბესიკი |
 |
დედა თბილისიმანანა ტონია |
 |
რთველირაფიელ ერისთავი |
|
როს განვიცადე ბედკრულმანბესიკი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
ჭუპა-ჭუპამაყვალა მრევლიშვილი |
 |
მამულიგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ქვაზე ამოკითხულიმორის ფოცხიშვილი |
 |
ნუ ალაგებ ბებიკოსოფო გასიტაშვილი |
|
აბეზარი მამალისოფო გასიტაშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
ლექსი ვეფხვისა და მოყმისახალხური |
 |
ვის რა აჩუქა თოვლის პაპამვასილ გულეური |
 |
ქებათა-ქებააკაკი წერეთელი |
|
მგელი და კრავიმანანა ტონია |
 |
ბარდნალალადო ასათიანი |
