შორიდგან
გარ−ნა სა−ხე შე−ნი ვით ვცე თმო−ბა−სა?
სა−ვა−ნედ გულს ვიმ−ყოფ შე−ნად სამკ−ვიდ−როდ,
ვი−სულდგ−მუ−ლებ შენგ−ნით ყო−ველს წამს და დროს.
და−ვე−ხარ−ბი სურ−ვილს სურ−ვი−ლით მშრა−ლი,
გა−უქ−რობ−ლად მცვი−ვა სულთქ−მი−სა ა−ლი.
სუ−ლი ჩე−მი დასწ−ვეთს გულ−ზე სიყ−ვა−რულს,
ნაზსა,უცხოს,წმინდას,უზადოსა სრულს.
გემ−ღე−რე−ბი სა−ხეს ან−გე−ლო−ზებ−რივს,
მო−ნარ−ნა−რეს ე−დემს მომფ−რი−ნა−რობ−რივს.
ქ. ო−რენ−ბურღს (1834 წ.).
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
შექმენით ტრადიციები, რომლებიც დაკავშირებულია დღესასწაულებთან, როგორიცაა საჩუქრების გაცვლა შობას ან კვერცხების შეღებვა აღდგომას.
ეს საინტერესოა! რჩევები-ფსიქოლოგია - მე და ჩემი მასწავლებელი ( მოთხრობა)
ორშაბათი. შემოდგომისფერი დილა იყო... ქარი ეცეკვებოდა ხეებს და აცლიდა გამხმარ, გაყვითლებულ ფოთლებს... ელენე სკოლის გზას მიუყვებოდა, ხანდახან დასვრილ ფეხსაც...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
პანდაელიზბარ გაბუნია |
 |
სოკოლუარა ჭანტურია |
 |
ჩვენი მისამართიგიორგი წერეთელი |
 |
ბედაურიმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
საახალწლო საჩუქარიქეთევან კვიტატიანი |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
მზარეულებინანა გასვიანი |
 |
პატარა მეცნიერიიოსებ ციცქიშვილი |
 |
არ გათეთრდება ყორანიხალხური |
 |
ჭინჭარიმარიჯანი |
 |
ხვალის იმედზე ფიქრითნანა სამხარაძე |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
|
საუზმემაყვალა მრევლიშვილი |
 |
ამირანიაკაკი წერეთელი |
 |
ბატის ჭუკი საქათმეშიმაია წიგნაძე |
 |
ეს მშობლიური ქარიაგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ბაიათიბესიკი |
