რად ჰყვედრი კაცსა, ბანოვანო, პირუმტკიცობას?

რად ჰყვედ−რი კაც−სა, ბა−ნო−ვა−ნო, პი−რუმტ−კი−ცო−ბას?
თუ ემ−დუ−რი შენ ტრფი−ა−ლი−სა ცვა−ლე−ბადს გრძნო−ბას,
რომ არ გემსჭ−ვალ−ვის სა−უ−კუ−ნო ტრფი−ა−ლე−ბი−თა?
ჰგავს, არ პა−სუხსს−ცემ შენ მას სუ−ლით მშვე−ნი−ე−რი−თა.

სი−ლა−მა−ზე−ა ნი−ჭი მხო−ლოდ ხორ−ცი−ე−ლე−ბის
და, ვით ყვა−ვი−ლი, თა−ვის დრო−ზე მსწრაფ−ლად დაჭკ−ნე−ბის,
აგ−რეთ−ვე გუ−ლიც, მხო−ლოდ მის−და შე−ნამსჭ−ვა−ლე−ბი,
ცვა−ლე−ბა−დი−ა, წარ−მა−ვა−ლი და უმტ−კი−ცე−ბი!

მშვე−ნი−ე−რე−ბა ნა−თე−ლი−ა, ზე−ცით მო−სუ−ლი,
რომ−ლით ნათლ−დე−ბა ყოვ−ლი გრძნო−ბა, გუ−ლი და სუ−ლი,
და კაც−სა შო−რის, ვით კერ−ძო−სა ღვთა−ე−ბო−ბი−სა,
რად გრწამს არ ი−ყოს სა−უ−კუ−ნო მად−ლი ტრფო−ბი−სა?

თვით უკვ−და−ვე−ბა მშვე−ნი−ერ−სა სულ−ში მდგო−მა−რებს,
მას ვერც შემ−თხვე−ვა და ვერც ხა−ნი ვერ და−ა−ბე−რებს.
მხო−ლოდ კავ−ში−რი ეს−რეთთ სულ−თა შობს სიყ−ვა−რულ−სა,
ზე−გარდ−მო მად−ლით და−უხს−ნე−ლად დამტ−კი−ცე−ბულ−სა!

მხო−ლოდ მათ შო−რის ა−რის გრძნო−ბა, ესთ სა−ნუკ−ვე−ლი,
რომ მის უტკ−ბი−ლეს არც თუ ა−რის სა−სუ−ფე−ვე−ლი!
მას ცი−სა სხი−ვით ა−ცისკ−როვ−ნებს მშვე−ნი−ე−რე−ბა
და უკვ−და−ვე−ბით აგ−ვირგ−ვი−ნებს ჭეშ−მა−რი−ტე−ბა!
ნიკოლოზ ბარათაშვილი 1842 წ.

რა ასაკის ბავშვისთვისაა ეს ლექსი საინტერესო?

ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის.

ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები

ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!

დაამატე ნახატი

იმისთვის რომ შეძლოთ ამ ლექსის თემაზე შექმნილი თქვენი ნახატის დამატება, ჩვენს საიტზე უნდა გქონდეთ გახსნილი ანგარიში. ამისათვის უნდა გაიაროთ რეგისტრაცია.