|
მტკვრის პირას |
|
ლ. მაღალაშვილს
კვლავ ჩემ-წინ მტკვა−რი მორ−ბის ქუ−ხი−ლით,ამ ქუ−ხილ−ში ვცნობ მშობ−ლი−ურ გრგვინ−ვას,
კვლავ ჩე−მი გუ−ლი ი−მავ წუ−ხი−ლით
შეჰკვ−ნესს მღვრი−ე ზვირთთ მღე−რი−თა დე−ნას.
კვლავ გა−ნიღ−ვი−ძეს ჩვე−ულ−თა ფიქრ−თა
და აღ−მე−შა−ლა დი−დის ხნის წყლუ−ლი...
შევკვ−ნეს, შევს−ტი−რი მე ა−მა ზვირთ−თა,
თით−ქო მათ შთანთ−ქეს ჩვე−ნი წარ−სუ−ლი.
წაგშ−ლი−ან კვალ−ნი, დრო−ო ნე−ტა−რო!
მტვრად ა−ღუგ−ვი−ხარ სა−უ−კუ−ნე−სა...
მის−მი−ნე ა−ჯა, მის−მი−ნე, მტკვა−რო,
იმ დროთ გარ−და−ეც ეს ჩე−მი კვნე−სა
ილია ჭავჭავაძე 3 ოკტომბერი 1859წ. ტფილისი.
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
