დილა
შეჰ−პარ−ვი−ა შუქთა-სხივი
სის−ხამ დი−ლა თენ−დე−ბა,
მზე ოქ−როს ფარ−ჩას გვიქ−სოვს
და ქვე−ყა−ნაც ბრწყინდება.
მოწყენილი სი−ახ−ლო−ვეს
თითქ−მის ა−ღა−რა−ვინ სჩანს,
მზე წვი−მას რომ გვიგ−ზავ−ნის
ნე−ტავ პირს ხომ არ ი−ბანს.
ჯერ არცერთ მომხამრებელს არა აქვს შეფასება გაკეთებული. თქვენ როგორ გფიქრობთ, რა ასაკის ბავშვისათვის შეიძლება იყოს ეს ლექსი საინტერესო? საორიენტაციო ასაკის მისანიჭებლად, გთხოვთ შეხვიდეთ სისტემაში ან გაიაროთ რეგისტრაცია და გვითხრათ, თქვენი აზრით რა ასაკის ბავშვისათვის არის ეს ლექსი საინტერესო. თქვენი აზრი ჩვენთვის მნიშვნელოვანია!
ავტორის შესახებ
სოფოს ბლოგი - წერილი მეგობარს
თათულის ნაირ ადამიანებზე მინდა მოგიყვეთ. ასე მგონია, სამყაროს მთავარი ძალები მათ ძარღვებში მიედინება. ისინი ქმნიან ყველაფერს ამ ქვეყნად, რადგან რეალური ქმედება ...
სხვა ლექსები ამავე კატეგორიებიდან
დაახლოებით ამავე ზომის ლექსები
 |
კიკლი კიკლიმაყვალა მრევლიშვილი |
 |
მაღლაით მოვლენ ღრუბელნიხალხური |
 |
ბულბულილუარა ჭანტურია |
|
ნამგალოხალხური |
 |
ლიზიკოელიზბარ გაბუნია |
უფრო მცირე ზომის ლექსები
 |
დათვი და ფუტკრებისოფო გასიტაშვილი |
 |
ლოცვახათუნა გულიაშვილი |
 |
მამალისა და კრუხის წაკიდებაბონდო მაცაბერიძე |
 |
ინდაურინუნუ კერესელიძე |
 |
ჩოჩორითამარ ჭეიშვილი |
უფრო დიდი ზომის ლექსები
 |
პეპელაქეთევან კვიტატიანი |
 |
დაბნელდა სული, გარშემოც ბნელაილია ჭავჭავაძე |
 |
დედის თვეელენე სალარიძე |
 |
ქებათა ქება ნიკორწმინდასგალაკტიონ ტაბიძე |
 |
ხაჭაპურინათია ჯანაშია |
