|
საახალწლო |
|
ქა−რი ქრის და ფიფ−ქი ცვი−ვა,
თოვ−ლის სა−ბანს რომ ი−ხუ−რავ,
ნაძ−ვის ხე−ო, ა−რა გცი−ვა?
- ა−რა მცი−ვა, პა−ტა−რე−ბო,
მე ღი−მი−ლი თქვე−ნი მათ−ბობს
და გი−სურ−ვებთ, რომ თქვენს გულ−შიც
ა−რასდროს არ და−ი−ზამთ−როს.
ზამ−თა−რი−ა, მაგ−რამ გუ−ლი
არ გით−ბე−ბათ ყვე−ლას გა−ნა?
ხე−დავთ? თოვ−ლის ბა−ბუ−ა−მაც
სა−ჩუქ−რე−ბი მო−გი−ტა−ნათ.
უღ−რან ტყი−დან მოვიჩქა−რი,
ი−სე ძლი−ერ შე−მიყ−ვარ−დით,
მე მო−ვე−დი, რომ ა−ხა−ლი
მო−გი−ლო−ცოთ წე−ლი−წა−დი.
ნოდარ დუმბაძე
|
საახალწლო ლექსები | ჩივილი |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
