|
ქარებს ქარობა |
|
რო−ცა მტრო−ბა−ა და ედ−გა−რო−ბა,
სან−თე−ლო, გარ−ხევს ღა−მის ფიქ−რე−ბი,
მაგ−რამ შენ მა−ინც ნუ ჩა−მიქ−რე−ბი,
ნუ მი−მა−ტო−ვებ.
ა−ღარ ე−ტყო−ბა თვა−ლებს თვა−ლო−ბა,
რო−ცა ღრე−ა და მი−უ−ა−ლო−ბა
ა−ყეფ−დე−ბი−ან მტვა−რის ტყუ−პე−ბი,
ო,შენ მა−ინ ცარ და−ი−ღუ−პე−ბი,
ცრემლს ნუ ა−თო−ვებ.
გალაკტიონ ტაბიძე 1916
|
ეს ლექსი არცერთ კატეგორიაში არ არის. |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
