|
ზურაბის ჩივილი |
|
ნუ−ნუ, ბე−ლა, თამ−რი−კო:
- უფ−რო მე−ტად ვინ გიყ−ვარს,
დე−დი−კო თუ მა−მი−კო?
ყვე−ლას, ყვე−ლას ვპა−სუ−ხობ,
მაგ−რამ ვერ−ვინ გა−მი−გო:
- უფ−რო მე−ტად ვინ მიყ−ვარს?
დე−დი−კო და მა−მი−კო.
- სულ ეგ ა−რის, რაც ა−რის,
სულ რაც ი−ყო, ეგ ი−ყო?!
მა−ინც, მა−ინც რო−მე−ლი,
მა−მი−კო თუ დე−დი−კო?
- რა ვქნა, ამ შე−კი−თხვებ−მა
ლა−მის გუ−ლი წა−მი−ღოს...
მა−მი−კოც და დე−დი−კოც,
დე−დი−კოც და მა−მი−კოც,
და−ი−კოც!
ირაკლი აბაშიძე
|
ლექსები ოჯახის წევრებზე, გულუბრყვილო პატარები |
ნახატი ლექსები - ამ ლექსის თემაზე შექმნილი ნახატები
ამ ლექსის თემაზე ჯერ არ არის არცერთი ნახატი ატვირთული. იყავი პირველი, ატვირთე შენი ნახატი!
